نکات قابل تأمل در انتخابات پیش رو " قسمت پنجم "

اشاره:
در قسمت های گذشته ضمن اشاره به اهمیت نقش نمایندگان، در تصویب قوانین و نظارت بر اجرای قانون اساسی،  بر ضرورت مطالعه دقیق، در پیشینه و کارنامه نامزدها تاکید ورزیدیم و مردم را از دادن رأی به نامزدهایی که توانمندی، تعهد و پایبندی خود را به قوانین و ارزش های اخلاقی و اجتماعی در عمل به اثبات نرسانیده باشند؛ برحذر داشتیم.
 یکی از معیارهای سنجش پایبندی و التزام عملی به قوانین و ارزش های اخلاقی و اجتماعی نامزد ها نحوه تبلیغات انتخاباتی آنان در پروسه انتخابات است. به قول معروف " سالی که نکوست از بهارش پیداست. " اگر یک نامزد در فرایند تبلیغات، تابع اصول و ملتزم به قانون نباشد، در صورت راهیابی  به مجلس شورای اسلامی نیز به قوانین بی اعتنا بوده و تعهدی به حفظ حقوق موکلینش نخواهد داشت.
 هر چند تبلیغات لازمه انتخابات است و هر یک از نامزدها حق دارند با بهره مندی از فرصت فراهم شده برای تبلیغات، رزومه کاری و برنامه های آتی خود را برای مردم تشریح و توضیح دهند؛ اما هرگونه سوء استفاده از این فرصت،  مردود بوده و برای مرتکبین، نمره‌ منفی به ارمغان می آورد.
 نامزدی که تبلیغات انتخاباتی خودرا به طو آشکار و نهان، هفته ها و بلکه ماه ها قبل از موعد مقرر قانونی شروع می کند،   وعده های پوچ وناشدنی به مردم می دهد. آشکارا دروغ  می گوید و با قلب واقعیت ها می کوشد خود را فردی مفید و مقید به قانون جلوه دهد؛ با چه تضمینی می تواند در جایگاه وکیل مردم از حقوق موکلین خود صیانت کند؟ و یا نامزدی که با یک وعده غذا، با یک هدیه کم ارزش و مبلغی ناچیز رأی مردم را به پشیزی پیش خرید می کند، چه هدفی را دنبال می کند؟ آیا این قبیل بذل و بخشش ها به مثابه سرمایه گذاری در یک طرح سود آور و سوء استفاده آشکار از آرای مردم نیست؟ فردی که در وضعیت عادی حاضر به سیر کردن شکم یک انسان گرسنه نیست؛ چرا در جریان انتخابات به هزینه‌های میلیاردی تن می‌دهد؟! و گاهی هست و نیست خود را در اشکال گوناگون، به این و آن می بخشد؟ و چه بسا وامدار دیگران می شود؟
  تخریب رقبا با توسل به شایعه سازی وناتوان و نالایق جلوه دادن آنان و تهمت گرایش به انواع مفسده ها و حتی بی عفتی ها نیزاز دیگر تلاش های رایج، توسط برخی از نامزدها در فرایند تبلیغات انتخاباتی در دوره های گذشته بوده که همه ما شاهد و ناظر بودیم!
دامنه این تلاش ها بعضا حتی از مرزهای بداخلاقی های انتخاباتی فراتر رفته و تا مرحله صحنه سازی ها و سناریوپردازی های مضحک، برای القای روحیه درد آشنایی وادعای آگاهی از مشکلات مبتلا به جامعه با بوسیدن دست یک فرد زحمتکش و گرفتن عکس از این صحنه و به اشتراک گذاشتن آن در شبکه‌های اجتماعی گسترش می یابد!!
 گرچه صفحات تاریخ مشحون از این قبیل حوادث است و بسیار دیده شده که وسوسه قدرت و حلاوت شهرت و ثروت افراد را از اوج عزت و بلندای مناعت طبع، به قعر زبونی و ذلت رهنمون شده است؛ اما آیا در شرایطی که شعار معروف و مصطلح " ما شیفتگان خدمتیم نه تشنگان قدرت " گوش هر ایرانی را می نوازد، این قبیل حرکت ها آن هم از سوی کسانی که باید دربزرگمنشی و بلند نظری الگو و سرمشق دیگران باشند؛ پذیرفتنی است؟ و مگر قدرت تا چه حد شیرین است که برخی برای قبضه کردن آن سر از پا نمی شناسند و حاضرند به خاطر آن به هر دستاویزی متوسل شوند؟!   ادامه دارد
عباسعلی خسروداد

نکاتی قابل تأمل در انتخابات پیش رو " قسمت چهارم "

ادامه از قسمت سوم
اشاره:
در قسمت سوم این یادداشت ها ضمن تاکید بر ضرورت مطالعه دقیق و جامع، در پیشینه و کارنامه کاندیداها و کسب آگاهی های لازم از میزان تعهد و توانمندی آنان، برای ایفای وظایف و مسئولیت های نمایندگی، متذکر شدیم که مردم باید از دادن رأی به کاندیداهایی که برای شان ناشناخته بوده و نمی دانند از چه قابلیت هایی برخوردارهستند؛ بپرهیزند و به افرادی رای بدهند که مورد وثوق آنان بوده و شایستگی خود را در عمل به اثبات رسانیده باشند.
برخی از کاندیداها به رغم سالها دوری از زادگاه خود و اقامت طولانی مدت در غربت و در شرایطی که هیچ گونه آگاهی و اشراف به مشکلات و نیازهای حوزه انتخابیه و تحولاتی که در آن به وقوع پیوسته است ندارند؛ در بزنگاه انتخابات، به عرصه می‌آیند و با کاندید کردن خود، انتظار دارند که مردم  صرفاً، به اعتبار بومی بودن شان، چشم و گوش بسته به آنان رأی بدهند!
این عده با این ادعا که در طول مدت اقامتشان درغربت، ارتباط خود را با زادگاه خود حفظ کرده و آنی از رخدادها و تحولات آن غافل نبوده اند؛ خود را واجد شرایط نمایندگی و یک سر و گردن برتر و بالاتر از کاندیداهایی می دانند که از بدو تولد در زادگاه خود اقامت گزیده اند و چه بسا منشاء خدمات ارزنده ای برای همشهریان خود بوده اند.
در دورهای گذشته دیدیم که افراد غیر بومی و از اهالی سایر شهرها  در شرایطی که کوچکترین اطلاعی از وضعیت عمومی این شهر نداشتند؛ خود را از این حوزه کاندید کردند و با انواع  ادعاها، شعارها و  وعده های سر خرمن، مصر بودند که مردم به آنان رای بدهند! اینان حتی پا را از این هم فراترمی نهادند و در ‌‌نهایت بی‌ شرمی برای کاندیداهای بومی و شناخته شده پرونده سازی می کردند و با انواع ترفند ها می کوشیدند، آنان را از میدان به در کنند و خود جای آنان را بگیرند!
شاید در این دوره هم شاهد این قبیل پدیده‌ها باشیم؛ بنابر این باید هوشیار باشیم و با توجه به اینکه حتی یک رای اشتباه می تواند سرنوشت ما را عوض کند، آن را بدون مطالعه و شناخت کافی از کاندیداها در صندوق‌ها نریزیم.
برای شناخت شایستگی و توانمندی نامزدها راه های زیادی وجود دارد. اگر خودمان بنا به عللی قادر به  شناسائی آنان نبودیم، باید آگاهی های لازم  را در این  زمینه از افراد آگاه و در عین حال معتمد و مورد اطمینان خود کسب کنیم.
با عنایت به اینکه نامزد ها هفته ها و بلکه ماه ها قبل از هفته تبلیغات اعلام حضور می کنند؛ لذا فرصت کافی برای شناسایی آنان و پی بردن به نقاط قوت و ضعف شان داریم  و می توانیم با یک مطالعه جامع و فراگیر، گزینه های مورد اطمینان خود را بشناسیم و به آنان رای  بدهیم.
باید در نظر داشته باشیم که انتخاب کورکورانه و یا "بد و بدتر!" در شان  یک انسان بالغ و عاقل نیست و در این خصوص به قول معروف: "نباید بی‌ گدار به آب بزنیم." همانطور که قبلا هم اشاره کرده ام نماینده، کالا نیست که آنرا در صورت نا مرغوب و یا تقلبی بودن عوض کنیم؛ لذا باید در هنگامه انتخابات، چشم و گوش خودرا به واقعیت ها باز کنیم و  در انتخاب نماینده خود، نهایت دقت و مراقبت  را به کار بندیم.   ادامه دارد
عباسعلی خسروداد

نکات قابل تامل در انتخابات پیش رو " قسمت سوم "

ادامه از قسمت دوم
اشاره:
در دو قسمت  گذشته ضمن باز کاوی اصولی چند از قانون اساسی و باز نمایی جایگاه رفیع مجلس شورای اسلامی در این قانون، خاطرنشان کردیم که: به لحاظ اهمیت نقش نمایندگان در انواع تصمیم گیری ها، وضع قوانین و نظارت در کار مجریان، هر کم مایه ای نمی‌تواند رسالت سنگین نمایندگی مردم در خانه ملت را بردوش بکشد؛  بنابراین باید افرادی را به نمایندگی خود برگزینیم که  از توانایی های لازم برای ایفای وظایف نمایندگی و صیانت از حقوق مردم برخوردار بوده و بتوانند پاسخگوی مطالبات به حق موکلین خود در طول دوره نمایندگی باشند و بالاخره این پرسش را مطرح کردیم که: چگونه می توانیم این ویژگی ها را در نامزدها کشف و از میان آنان بهترین ها را انتخاب کنیم؟...
با یک مثال ساده به این پرسش پاسخ می دهیم. فرض کنیم می خواهیم یک کالا مثلاً:  یک یخچال یا یک لباس شویی بخریم. برای این کار به چند مغازه یا فروشگاه سرک می کشیم. درباره مشخصات، از جمله:  طرز کار، کیفیت و قیمت کالای مورد نظر از فروشندگان، پرس و جو می‌کنیم. مارک ها، برند ها و قیمت ها را با یکدیگر مقایسه می کنیم. گاهی به اطلاعاتی که فروشندگان درباره کالای مورد بحث، در اختیارمان قرار داده اند، بسنده نمی کنیم و برای حصول اطمینان از صحت و سقم آن ها، از دوستان  و بستگان خود نیز در این زمینه اطلاعاتی کسب می کنیم و پس از یک سری بررسی و مطالعه عمیق و دقیق بالاخره اقدام به خرید آن کالا می کنیم.
باید در نظر داشته باشیم که اگر  کالای خریداری شده نا مرغوب از آب درآمد، می‌توانیم با تحمل اندکی ضرر و زیان، آن را با یک وسیله مرغوبتر عوض کنیم؛ اما آیا اگر درانتخاب نماینده اشتباه کنیم،  می‌توانیم آن را حتی با تحمل هزینه ای کلان، عوض کنیم؟ البته که پاسخ منفی است؛ زیرا نماینده کالا نیست که هر وقت خواستیم آن را عوض کنیم؛ بلکه ناچاریم وی را ۴ سال با تمام عیب ها، ناتوانی ها، ندانم کاری ها و احتمالا ناپاکی‌هایش تحمل کنیم و پی مشکلاتی را که  با تصمیم ها، اقدامات و مصوبه هایش برای ما ایجاد کرده و می کند به تن خود بمالیم.
نماینده ای که با تصمیم غلط و رای اشتباه ما به مجلس راه می یابد، چه بسا ممکن است نه تنها سرنوشت کسانی را که به وی رای داده‌اند، بلکه سرنوشت ملتی را عوض کند و ضربات مهلکی  را بر پیکر جامعه وارد سازد؛ بنابراین همانطور که در خرید یک کالا، روزها و بلکه هفته ها مطالعه می کنیم و دقت عمل به خرج می دهیم تا کلاه سرمان نرود و کالای نا مرغوب نصیب مان نشود؛ باید هزار برابر آن را در انتخاب نمایندگان خود به کار ببندیم و در نظر داشته باشیم که کوچکترین اشتباه در این انتخاب برای ما پشیمانی ابدی به بار خواهد آورد.  ادامه دارد
عباسعلی خسروداد

نکاتی قابل تأمل در باره انتخابات پیش رو " قسمت دوم "

ادامه از قسمت اول
... دراصل هشتاد و نهم قانون اساسی آمده است:
" 1- نمایندگان مجلس شورای اسلامی می توانند در مواردی که لازم می دانند هیئت وزیران، یا هریک از  وزرا  را  استیضاح کنند ...
"2- در صورتی که حداقل  یک سوم نمایندگان مجلس شورای اسلامی، رئیس جمهور را درمقام اجرای مدیریت قوه مجریه و اداره امور اجرایی کشور مورد استیضاح قراردهند. رئیس جمهور باید ظرف مدت یک ماه، پس از طرح آن درمجلس حاضر شده،  توضیحات کافی بدهد. درصورتی که پس از بیانات نمایندگان مخالف و موافق و پاسخ رئیس جمهور، اکثریت دوسوم کل نمایندگان، به عدم کفایت رئیس جمهور رأی دادند؛ مراتب جهت اجرای  بند 10 اصل یکصد و دهم،  به اطلاع مقام معظم رهبری می رسد."
برابر اصل نودم:  "هرکس شکایتی از طرز کار مجلس یا قوه مجریه یا قوه قضاییه داشته باشد، می تواند شکایت خودرا کتباً به مجلس شورای اسلامی عرضه کند..."
باعنایت به جایگاه رفیع مجلس شورای اسلامی در قانون اساسی و وظایف و اختیارات گسترده ای که دراصول مختلف این قانون، برای نمایندگان تعریف شده  است؛  باید بپذیریم که هرکم مایه ای نمی تواند رسالت سنگین نمایندگی مردم را دراین نهاد مقدس به دوش بکشد. نماینده ای که براساس قانون حق دارد؛ درعموم مسایل قانون وضع کند، درهمه مسایل داخلی و خارجی، اظهار نظر کند،  درتمام امور کشور تحقیق و تفحص کند، علاوه برطرح سئوال، از  وزرا و رئیس جمهور، آنان را استیضاح و درصورت اقتضا رأی عدم اعتماد به وزرا و عدم کفایت به رئیس جمهور بدهد و... باید افزون بر تعهد و تدین و تقوا،  از تجربه و تخصص کافی در یکی از رشته های دانشگاهی، مانند رشته اقتصاد، حقوق اعم از: حقوق عمومی، حقوق سیاسی و حقوق بین الملل  و رشته های علمی، صنعتی، انسانی، اجتماعی و فرهنگی برخوردارباشد؛  تا ضمن احساس تکلیف و مسئولیت درقبال اموری که به او محول شده است،  توانائی تحلیل مسایل،  تشخیص مصالح،  تصویب لوایح و طرح ها و تحقیق در ضرورت ها را داشته باشد.
تذکر این نکته را ضروری می دانم که تعهد و تخصص لازم و ملزوم یکدیگرند و هیچ یک به تنهائی و جدای از هم، شرط کافی برای احراز شایستگی و صلاحیت افراد نیست؛ زیرا یک فرد متعهد و مقید به اصول، اما فاقد تخصص،  به رغم پای بندی به ارزشها و فضیلت ها و التزام به دیانت و امانت و تقوا نمی تواند درباره مسایل تخصصی اعمال نظر کند یا تصمیم بگیرد. به همین نسبت یک فرد متخصص و مجرب، اما غیر متعهد، با وجود علم و آگاهی به انواع مسایل و موضوعات، نمی تواند فرد مورد اطمینانی برای سپردن مسئولیت ها باشد؛  بنابراین باید حتماً، این دو ویژگی را درانتخاب نمایندگان خود، توأمان و بدون ترجیح یکی بر دیگری لحاظ کنیم.  به عبارت روشنتر: به نامزدهایی رأی بدهیم که هم متعهد، متدین و متقی باشند و هم متخصص و مجرب و مدبر.
اما چگونه می توانیم این ویژگی ها را در نامزدها کشف  و از میان آنان بهترین ها را انتخاب کینم؟...  ادامه دارد
عباسعلی خسروداد

نکات قابل تأمل در باره انتخابات پیش رو " قسمت اول "

 
شرکت درانتخابات، در واقع حق مردم است و هیچ کس نمی تواند آنان را از این حق مسلم،  محروم کند. درهمین راستا دولت موظف است ساز و کارهای لازم را برای شرکت مردم دریک انتخابات سالم و آزاد فراهم کند و ضمن تضمین سلامت و امنیت انتخابات، رهنمودهای لازم را برای حضور آگاهانه مردم در انتخابات ارائه دهد.
با بر گزاری سی و شش مرحله انتخابات، ازبدو  پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون درکشور، که ده مرحله آن انتخابات مجلس شورای اسلامی بوده است؛ ملت ابران به این تجربه دست یافته اند که شکل گیری یک مجلس توانا و کارآمد، درگرو حضور آگاهانه مردم در انتخابات و انتخاب نمایندگان متعهد، متخصص و توانمند است و هر رأی عجولانه و اشتباه می تواند سرنوشت ملت را به بیراهه سوق دهد؛ بنابراین لازم است  عموم رأی دهندگان، درفرصت باقیمانده تا روز برگزاری انتخابات درباره پیشینه و شرایط نامزدها، عمیقاً مطالعه کنند و به افرادی رأی بدهند که بتوانند ازعهده مسئولیت های سنگین و خطیر نمایندگی برآیند.
برای آشنایی باشرایط و ویژگی های یک گزینه اصلح، ابتدا لازم است با برخی از وظایف و مسئولیت های قانونی مجلس آشنا شویم و بدانیم که این نهاد، درقانون اساسی جمهوری اسلامی از چه جایگاه و پایگاهی برخوردار است و چه کسانی می توانند از عهده این مسُولبت ها برآیند.
مجلس شورای اسلامی، نهادی است متشکل از نمایندگان برگزیده ملت که براساس مشارکت مردم در تعیین سرنوشت خویش پایه ریزی شده است. مجلس شورای اسلامی در واقع تجلی اراده ملّت و نماد دموکراسی در کشور  است.
براساس مندرجات اصل هفتم قانون اساسی: "مجلس شورای اسلامی، از ارکان تصمیم گیری و اداره امور کشور است.
 طبق اصل شصت و دوم قانون اساسی:  "مجلس شورای اسلامی، ازنمایندگان ملّت، که به طور مستقیم و بارأی مخفی انتخاب می شوند تشکیل می گردد."
دراصل هفتاد یکم آمده است:  "مجلس شورای اسلامی درعموم مسایل، درحدود مقرر درقانون اساسی می تواند قانون وضع کند."
برابر اصل هفتاد و ششم:  "مجلس شورای اسلامی حق تحقیق و تفحص درتمام امورکشور را دارد."
طبق اصل چهل و هشتم:  "هرنماینده دربرابر تمام ملّت مسئول است و حق دارد در همه مسایل داخلی و خارجی کشور اظهارنظر کند."
براساس اصل  هشتاد و ششم: " نمایندگان مجلس درمقام ایفای وظایف نمایندگی و اظهارنظر و رأی خود کاملاً  آزادند و نمی توان آنان را به سبب نظراتی که درمجلس اظهارکرده اند، یا آرائی که درمقام ایفای وظایف نمایندگی خود داده اند، تعقیب یا توقیف کرد."
 دراصل هشتاد و هفتم آمده است:  "رئیس جمهور برای هیأت و زیران، پس از تشکیل و پیش از هر اقدام دیگر، باید از مجلس رأی اعتماد بگیرد."
طبق اصل هشتاد و هشتم:  "درهرمورد که حداقل یک چهارم کل نمایندگان،  از رئیس جمهور یا هریک از نمایندگان از  وزیر مسئول درباره یکی از وظایف آنان سئوال کنند، رئیس جمهور یا  وزیر موظف است درمجلس حاضر شود و درمورد سئوال، جواب بدهد..."
دربخشی از اصل هشتاد و نهم آمده است:  " نمایندگان مجلس شورای اسلامی می توانند، درمواردی که لازم می دانند هیأت وزیران یا هریک از وزرا را استیضاح کنند، استیضاح وقتی قابل طرح درمجلس است که باامضای حداقل ده نفر از نمایندگان به مجلس تقدیم شود..."  ادامه دارد.
 عباسعلی خسروداد