آیاحق گرفتنی است ؟ " قسمت پنجم "

3- احترام به قوانین...

زندگی اجتماعی به قانون نیاز دارد. نیاز به قانون زمانی بیشتر احساس شد که جوامع به طبقات مختلف اجتماعی تقسیم شدند و درنتیجه تضادها در منافع افراد آشکار­تر شد. از آن موقع بود که قانون به عنوان یک نیروی ویژه در جهت جلوگیری از شدت گرفتن تضادها در جوامع به کار گرفته شد و افراد مکلف به رعایت آن شدند.

قانون مقوله ­ای­ست که در جریان عمل اجتماعی و به وسیله ی مردم پدید می­ آید. قانون عامل مهمی است که به رفتار انسانی نظم می ­بخشد و شخص را مکلف می­ کند تا خود را به سطح یک عضو آگاه اجتماعی برساند و مصالح کلی جامعه را بر منافع فردی ترجیح دهد. قانون اعمال فرد را به دقت ارزیابی می­ کند و در عین دفاع از آرمان­ های مشروع و منطقی مردم، انحراف را به سختی محکوم می­ کند. در نبود قانون ناهنجاری­ های اجتماعی زمینه ­ای مناسب برای رشد می­ یابند و معیارهای انسانی توسط سودجویان و انحصار­طلبان لگد کوب می ­شوند.

نظم عمومی و عدالت اجتماعی هنگامی در جامعه به تحقق می­ پیوندد که اکثریت مردم، حاکمیت قانون را در شئون مختلف زندگی خود به رسمیت بشناسند و به آن به عنوان میثاق مورد توافق عمومی احترام قایل شوند.

آموزش و تبلیغ قانون در سطوح مختلف جامعه می­ تواند درک درست قوانین را گسترش دهد و افکار عمومی را برای پذیرش و تأیید حاکمیت قانون آماده ­تر سازد. در جوامع پیشرفته ضرورت احترام به قوانین و رعایت مقررات، طی برنامه­ های گسترده­ ای به مردم آموزش داده می ­شود. در این گونه جوامع علاوه بر تدریس قوانین در مدارس و دانشگاه ­ها، اهمیت قانون و لزوم توجه به مقررات، از طریق مطبوعات و سایر رسانه­ ها مستمراً به مردم گوشزد می­ شود. متاسفانه در کشور ما تاکنون به این امر مهم بهای لازم داده نشده و اکثریت مردم حتی از ابتدایی ­ترین قوانین جامعه ی خود که ممکن است هرروز با آن­ ها سروکار داشته باشند بی ­اطلاعند و یا توجهی به آن­ ها نمی­ کنند. که از آن جمله می ­توان به مقررات راهنمایی و رانندگی، قانون چک، قانون دیات، قانون ازدواج و طلاق و ... اشاره نمود. نگاهی کوتاه به انبوه پرونده­ های قضایی در دادگاه­ ها و روند رو به گسترش انواع بزه کاری­ های اجتماعی از ورای قوانین به این حقیقت تلخ مهر تأیید می ­زند که نا­آگاهی و بی­ اعتنایی مردم به مقررات، به مرزهای خطرناکی رسیده است. لذا ضرورت یک رستاخیز همگانی در راستای شناخت نسبی قوانین و اهمیت  و نقش قانون در ایجاد نظم عمومی به شدت احساس می ­شود. بدون شک برخی از دستگاه ­ها، به ویژه وزارت آموزش و پرورش، وزارت ارشاد اسلامی و ... می ­توانند در جهت نیل به اهداف فوق نقش ارزنده ­ای ایفا کنند. نقش رسانه ­های همگانی، به ویژه مطبوعات و رادیو تلوزیون نیز در این مورد از اهمیت ویژه­ ای برخوردار است. سازمان صدا و سیما درجایگاه یک رسانه ملی، رسانه ­ای که از بودجه ی عمومی استفاده می­ کند در این ­مورد وظیفه­ ای بس سنگین بردوش دارد. این رسانه ی مهم و فراگیر می­ تواند به جای تولید و پخش برنامه­ های تکراری، بدون مخاطب و غیرضرور، با استفاده ی منطقی و ضابطه­ مند از وجود اساتید و حقوقدانان، ضمن روشنگری و ارا یه ی آموزش های لازم در این زمینه، ضرورت توجه و احترام به قوانین را در قالب برنامه­ های جذاب و در عین حال آموزنده به مردم گوشزد نماید. همچنین روحانیون و وعاظ دینی می ­توانند با بهره­ گیری از موقعیت ­های اجتماعی خود و منابر و تریبون­ های مختلفی که در اختیار دارند، ضرورت پای ­بندی به قوانین را از دیدگاه دین مبین اسلام به مستمعین خود تبلیغ و تفهیم نمایند و پیامد­های سوء قانون­ گریزی و قانون­ ستیزی را متذکر شوند...

نه به نامه ای سلامی ، نه به خامه ای پیامی !

از بدو انتصاب آقای فهمی به سمت شهردار مراغه تاکنون،تعدادی از شهروندان دلسوز و خیر خواه با این تصور که پس از مدتها خلاً مسئولیت ،بلا تکلیفی و بی برنامگی در شهرداری ،بالاخرهفردی از تبار تعهد و تخصص و تدبر و مردی از قبیله ی کارو کوشش و تلاش بر مسند این نهاد فراگیر و پر مشغله تکیه زده و زمام امور از هم گسیخته هایش را به عهده گرفته،طی ارسال مقالاتی متنوع به روزنامه ی وزین مهد آزادی، ضمن انعکاس نمونههای بازریاز انواع کاستی ها،عقب ماندگی ها،محرومییت ها ،تعلل ها و توقف های آشکار در ارصه ی امور"در گذشته و حال"خواستار اجرای طرح های ضربتیدر راستای توسعه ، در راستای توسعه ، عمران ، مرمت، و زیبا سازی شهر شده اند.

لیکن علیرغم گذشت مدت زمان قابل ملاحظه ای از چاپ و انتشار مطالب مورد بحث در این روزنامه متاًسفانه  نه تنها هیچ گونه اقدام ، حرکت و بازتاب مثبتی از سوی شهرداری محترم مشاهده نشده است ، بلکه ایشان حتی زحمتدو کلمه پاسخ «هرچند منفی»را هم به خود نداده اند تا نشانگر این واقیعت باشدکه آقای شهردار و یا روابط عمومی شهرداری حداقل نیم نگاهی از سر کنجکاوی ! به مطالبی کهتماماً در ارتباط با مشکلات وضرورت های شهری و مسائل مبتلا به شهرداریست ، انداخته اند.

سکوت آقای شهردار در مورد مسائل و مشکلات طرح شده گر چه ممکن است علامت رضا و نشانه ی قبول این واقیعت ها بهعنوان معضلات ونقایض عینی شهرمان باشد با این حال نویسندگان مقالات مورد نظر و قاطه یاهالی بحق انتظار دارید ؛ پاسخ درخواست ها ،تذکر ها و انتقاد ها خودرا در صفحات همان روزنامه از نظر بگذرانند و از نظرات مسئولین امر در مورد مسائل مطروحه مطلع گردند .

در ضمن آنانحق دارند این سکوت طولانی را نوعی بی توجهی و بی تفاوتی نسبت به افکار عمومی شهروندان تلقی نموده و به همین دلیل از شهردار خود گله مند باشند .  

بنابر آنچهگذشت با مروری دوباره بر مطالب مربوط به مسائل شهری مراغه که در صفحات ویژه ی روزنامه مهد آزادی از بدو انتصاب آقای فهمی تاکنون منتشر شده است از حضور ایشان مصرانه درخواست میشود ؛ به منظور تنویر افکار عمومی  و اطلاع قاطه ی اهالی شهر مراغه ضمن انعکاس خلاصه ای از برنامه های آتی شهرداری مراغه که در نظر است به مورد اجرا گذارده شودنظر خود را در خصوص مطالب انتشار شده (هر چند فهرست وار) اعلام نمایند .

-         لزوم اجرای طرح های عمرانی ، تعویض و جدول کشی خیابان ها ، مرمت آسفالت خیابان ها ، ایجاد پارک های جدید ، زیبا سازی مناطق جنوبی و تغییر و تحول در مدیریت های قسمت های مختلف شهرداری ،

-         تشکیل جلسات به تعداد بیش از حد در شهرداری در حالی که انجام امور ضروری راکد مانده است .

-         لزوم  تشکیل میدان بسیج

-         لزوم اجرای طرح های  ضربتی در راستای توسعه و زیبا سازی شهر و توقف چندین ساله در اجرای طرح های عمرانی

-         وضعیت نابسامان پیاده رو ها و ناودان های مزاحم در کوچه و خیابان

-         لزوم احداث آبریز گا ه های عمومی

-         در مورد رکورد در اجرای طرح ها و مشکل ملاقات با شهردار

-         لزوم ایجاد پارک،کم کردن ار اشعار و افزون به عمل در این مورد

-         لزوم احداث ترمینال و پارک شهر – آسفالت شهرک ولیعصر

-         حذف مناطق دوگانه ی شهرداری

-         چرا بر چیدن سد معبر از کیوسک های مطبوعات شروع شد؟

-         تعویض بی قواره و پیچ در پیچ چندخیابان ، عدم اجرای طرح تفصیلی با وجود گذشت حدود سه سال از تصویب آن

-         خیابان کاشانی

-         سد معبر توسط عاملین خرید و فروش کوپن در میدان مسلم

شو رای اسلامی شهرمراغه و لزوم تقویت اهرم های نظارتی

توضیح : این یادداشت درشماره ی 4172 مورخه ی 13 مرداد ماه 1386  روزنامه ی مهدآزادی به چاپ رسیده است .

به رغم سپری شدن نزدیک به چهار ماه از دوره ی چهار ساله ی شورای اسلامی شهر مراغه هنوز هیچ گونه خبر یا گزارشی از نحوه ی فعالیت و چگونگی عملکرد برگزیدگان مردم در جایی منتشر نشده و موکلین آن­ان نمی دانند شواری منتخب چگونه و در چه شرایطی به کار خود ادامه می دهد ، در چه مسیری و با چه شتابی حرکت می کند،جلسات رسمی خودرا کی ، کجا و چگونه تشکیل می دهد، تاکنون چند جلسه تشکیل داده است ، در این جلسات چه مذاکراتی انجام گرفته، چه تصمیماتی اتخاذ شده، چه خدمتی به مردم ارایه شده و چه باری از روی دوش مردم برداشته شده است ؟ و ...

نبود یک سیستم منسجم اطلاع رسانی برای شفاف سازی فعالیت های شورای شهر و بی اطلاعی مردم از شرایط حاکم بر فعالیت این نهاد، طبعا این نگرانی را در اذهان به وجود آورده است که نکند شواری سوم نیز در صدد است مانند همکاران سلف خود در شوراهای اول و دوم ،‌برای گذشتن از راهروهای پر پیچ و خم مسئولیت ها ، رویارویی با مشکلات و موانع اجتماعی، از تاکتیک حرکت با چراغ خاموش پیروی نموده و این حرکت تأمل بر انگیز را در دستور برنامه های آتی خود قرار دهد!

تذکر این نکته را ضروری می دانم که عبارت " حرکت با چراغ خاموش"  برای اولین بار توسط یکی از اعضای دوره های اول و دوم شورای شهر جهت تبیین مواضع و سیاست های کاری این نهاد و توجیه دلایل برگزاری جلسات رسمی به صورت غیر علنی به کار گرفته شد که مورد انتقاد و بلکه اعتراض جمعی از نخبگان و شهروندان مراغه ای قرار گرفت.

لذا مردم با ابراز نگرانی از اینکه مبادا اعضای شورای سوم نیز با تبعیت از مشی غیر اصولی دو شورای قبلی کانال های ارتباطی خود با موکلین را مسدود نموده و تعمیم این روند به هفته ها و ماه های آتی موجبات تضییع حقوق نظارتی آنان را درسطحی گسترده تر فراهم آورد ؛ از اعضای محترم شورای شهر می خواهند : با عنایت به فلسفه ی حضور خود در عرصه ی پر مسئولیت مدیریت شواریی و شعارها و وعده هایی که در جریان تبلیغات انتخاباتی در ارتباط با تحقق اصل حاکمیت مردم بر سرنوشت خویش و مشارکت دادن آن­ان در تصمیم گیری ها به موکلین خود داده اند ؛ کارکردهای خود را بدون هرگونه پرده پوشی و ابهام در معرض نظارت و قضاوت مردم قرار دهند و از نظرات و پیشنهادات آنان در انواع تصمیم گیری ها و برنامه ریزی ها بهره جویی کنند.

ضرورت ایجاد زمینه ای مناسب برای نظارت مردم در عملکرد منتخبین خود ، به نحوی که بتوانند بدون رویارویی با انواع موانع و مشکلات در کار آن­ان نظارت داشته باشند و در صورت مشاهده ی هر گونه اشتباه یا خطای احتمالی در تصمیمات آن­ان به آن انتقادو اعتراض کنند ؛ از دیر باز به عنوان یک حق قانونی و یکی از خواسته های بحق شهروندان مطرح بوده ؛ اما علیرغم درج مقالات متعدد و مبسوط در همین زمینه در مطبوعات ، متاسفانه هنوز تمهیدات لازم جهت دسترسی مردم به این خواسته ی مهم و اساسی فراهم نشده است.

بدیهی است که تداوم این گونه محدودیت ها در اهرم های نظارتی مردم و پافشاری بر استمرار این رویکرد غیر اصولی از  سوی برخی اعضا، انگیزه ی هرگونه مشارکت خود جوش و داوطلبانه ی مردم در امور مختلف را از بین می برد و روحیه ی همکاری و تعامل را در آن­ان تضعیف می کند . بنابر آنچه گذشت لازم است اعضای منتخب شورای شهر به منظور جلوگیری از ایجاد دیوار بی اعتمادی و فاصله گرفتن مردم از منتخبین خود، در جهت تقویت اهرم های نظارتی مردم و مشارکت دادن آن­ان در تصمیمات متخذه کوشا بوده و از اعمال محدودیت در روابط خود با مردم جدا بپرهیزند.

در پایان این مقال ارتقاء سطح مدیریتی مراغه را به فرمانداری ویژه که بحق در اثر پی گیری های مداوم و خستگی ناپذیر نماینده ی مردم شریف مراغه و تصویب هیئت محترم دولت به تحقق پیوسته و به بخشی از آرزوهای دیرینه ی مردم محروم این شهر عنیت بخشیده است ؛ به شهروندان شایسته ی مراغه ای تبریک و تهنیت عرض نموده و امیدوارم این تحول فرخنده و مبارک مقدمه ای باشد برای نیل به توسعه ی پایدار و همه جانبه ی شهر تاریخی و کهن مراغه که با وجود استعدادها، قابلیت ها و پتانسیل های بالقوه ی فراوان در عرصه های مختلف سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، عمرانی و سایر زمینه ها، سال های متمادی از قافله ی توسعه و پیشرفت فاصله گرفته و از نوعی محرومیت  در اغلب زمینه ها رنج برده است.

گذری و نظری

توضیح :این مطلب درشماره ی131مورخه ی21آذر1380روزنامه ی کیهان به چاپ رسیده است .

شماری از ادارات و سازمان های دولتی با تشکیل شرکت های تعاونی مسکن کارمندی اقدام به خرید سطوح قابل ملاحظه ای از باغات میوه و اراضی مشجر در محدوده ی شهری نموده و با سوء استفاده از مفاد ماده 147 قانون ثبت اسناد و املاک کشور و احتمالا نفوذ مادی و معنوی در مسئولان ذیربط ، پس از تغییر کاربری، قطع اشجار ، تسطیح و تفکیک آن ها به قطعات کوچک و بزرگ آن­ها را در بین مدیران و کارکنان خود که اغلب دارای مسکن مناسب بوده و هیچ گونه نیازی به زمین یا مسکن ندارند تقسیم می نمایند ؛ کما اینکه در ماه های اخیر این گونه شرکت ها از جمله شرکت تعاونی مسکن کارکنان فرمانداری «در زمان تصدی فرماندار سابق »  باغ های میوه و زمین های مشجر را در نواحی بالای شهر به قیمت ارزان خریداری و پس ازقطع اشجار و تجهیز سریع این زمین ها به خدمات شهری مانند: آب و فاضلاب و برق و تلفن و جاده، آن ها را به عده ای از مدیران و کارکنان ادارات که اغلب صاحب مسکن هستند واگذار و پرسنل مذکور نیز به علت عدم نیاز به زمین یا مسکن آن­ها را با قیمت های به مراتب گران به فروش می ­رسانند . ادارات مذکورکه خود در اصل مجریان قانون بوده و در قبال حفظ منابع طبیعی و فضاهای سبز این شهر وظیفه سنگینی به عهده دارند، بدون در نظر گرفتن تبعات زیانبار این اقدام همچنان به جان باغات و فضاهای سبز این شهر افتاده و با انهدام مداوم سرمایه های ملی خسارات جبران ناپذیری را بر پیکر این شهر مظلوم و عقب مانده وارد می سازند.

 بدیهی است که اگر از این گونه اقدامات به موقع جلوگیری نشود در آینده ای نه چندان دور اثری از فضاهای سبز در محدوده شهری باقی نخواهد ماند.

مسئله ای که بیش از همه تأسف و تعجب همگان را بر می انگیزد : همکاری های صمیمانه و تنگاتنگ متولیان خدمات شهری با متخلفین و ارایه ی خدمات سریع و بی وقفه به مناطق مورد نظر است ؛ به طوری که به فاصله اندکی از تملک زمین های خریداری شده توسط شرکت های تعاونی مسکن ادارات ، نسبت به انشعاب آب، فاضلاب، برق ، تلفن و حتی جاده در مناطق مذکور اقدام می شود و این در حالیست که اغلب مناطق فقیر نشین مراغه سال ­هاست از نعمت خدمات شهری  به ویژه فاضلاب به طور کامل برخوردار نیستند .

قابل ذکر است که شرکت های تعاونی مسکن ادارات صرفاً به هدف تأمین مسکن ارزان قیمت برای کارمندان فاقد مسکن در مقاطع مختلف زمانی تشکیل شده اند ؛ ولی اغلب آن ها با گذشت زمان جنیه های تعاونی و غیر انتفاعی خود را از دست داده و نوعا به بنگاه ­های خرید و فروش زمین تبدیل شده اند ؛ تا جایی که برخی از ادارات مانند ادارۀ آموزش و پرورش به یک شرکت تعاونی اکتفا نکرده و اقدام به تأسیس دو الی سه واحد از این گونه شرکت ها نموده و زمین های اغلب مشجر شهری را یکی پس از دیگری به تملک خود در می­ آورند. لازم به ذکر است که احتمال رانت خواری و سوء استفاده های مالی از این رهگذر برای برخی منتفی نیست .

 مردم مراغه با ابزار تأسف از تداوم این روند  از مسئولان ذیربط مصرا نه درخواست می کنند ضمن جلو گیری ازتخلفات مورد اشاره  مسببان این اقدام نا بخردا نه را به افکار عمومی معرفی و آنان را جهت رسیدگی به تخلفات مرتکبه به مراجع قضایی تسلیم نمایند.

یادداشت خبرنگار "2"

   این یادداشت در اسفندماه سال 1380درروزنامه ی کیهان به چاپ رسیده است .

آقای فرماندار! شما در اولین نشست رسمی خود با خبرنگاران و ارباب جراید، صریحاً اذعان نمودید که شأن مراغه بسیار بالاتر از سطح فعلی آن است و با این حرف تلویحاً عقب ماندگی و توسعه نیافتگی این شهر را در طول زمان مورد تأیید قرار دادید و به ضرورت یک برنامه ریزی مناسب برای توسعه ی همه جانبه ی این شهر تأکید ورزیدید . شما در همان جلسه وعده کردید که با تمام وجود در راستای جبران عقب ماندگی ها و رسیدن مراغه به جایگاه واقعی خود تلاش خواهید کرد.

سؤال اساسی ما از شما اینست که در مدت تصدی خود درجایگاه فرماندار مراغه در این مورد چه کرده اید و کدامین گام مثبتی را در جهت تحقق توسعه ی پایدار این شهر برداشته اید و چه اقدامی در راستای رفع مشکلات مردم و اجابت خواسته های بحق آنان انجام داده اید؟ شما در یکی از جلسات کمیته ی برنامه ریزی شهرستان وعده کردید احداث دروازه ورودی مراغه را که در برگیرنده ی تمامی نمادها و سمبل های گذشته و حال این شهر باشد، در دستور کار خود قرار داده اید؟ به این وعده ی خود تا چه حد عمل کرده اید؟ شما بارها از انهدام فضاهای سبز و تخریب اراضی مشجر به هدف احداث واحد های مسکونی برای پرسنل برخی ادارات به تلخی باد کردید و از این که این گونه زمین ها یکی پس از دیگری تفکیک و تقسیم می شوند اظهار تأسف نموده و اذعان کردید که در صورت ادامه این روند ناموزون، مراغه در آینده ای نه چندان دور به یک کویر بی آب و علف و تبدیل خواهد شد . آیا می­ دانید که اخیراً و در زمان تصدی شما نیز سطوح قابل ملاحظه ای از باغات درون شهری «بالاتر از محله باغ بیگم، در مسیر راه ارتباطی قره برقع »توسط شرکت های به اصطلاح تعاونی در حال تفکیک و تسطیح است؟ راستی دلیل سکوت شما در این مورد چیست؟ و چرا علیرغم ابراز تأسف از بروز و تکرار این گونه تخلفات جلوی آن را نمی ­گیرید؟

اقای فرماندار! در مورد نارسایی ها و ناهنجاری های موجود در این شهر حرف و حدیث فراوان است تا حدی که بازگویی و بازنمایی همه ی آن ها در این مختصر نمی گنجد. کافیست خود شما هراز چند وقت یکبار در کسوت و هیئت یک شهروند معمولی در کوچه و بازارمراغه قدم بزنید و از نزدیک شاهد نمونه هایی از اینگونه نارسائی ها باشید. ازمعضل سد معبر گرفته تا حضور متکدیان و مجانین در سطح شهر. از پرسه زدن بی هدف جوانان بیکار در معابر و اماکن عمومی تا معضل مواد مخدر و اعتیاد. از تخریب مداوم و بی ضابطه ی سطح خیابان ها و معابر عمومی و عدم بازسازی به موقع آن ها، عرضه ی بی رویه و غیر بهداشتی مواد غذایی در کوچه و بازار، از نقض آشکار مقررات راهنمایی و رانندگی توسط قانون شکنان تا تبعیض با متخلفان، از بی توجهی بیش از حد شهرداری به زیبائی و نظافت شهر تا کمبود فضاهای سبز و تفرج گاه­ ها برای مردم ، از تأخیر در اجرای طرح ها و پروژه ها تا بی برنامگی و روزمرگی برخی ادارات و سازمان ها ، از فراز سرمایه ها در اثر ایجاد موانع متعدد در سر راه سرمایه گذاران بومی و غیر بومی توسط این یا آن سازمان ، تا عدم برنامه ریزی صحیح و دقیق در بخش های مختلف از جمله بخش گردشگری و جلب توریست ، از افزایش بی رویه ی مشاغل موازی و مزاحم برای اصناف و کسبه و مشکل مالیاتی و ده­ها مشکل و معضل اساسی دیگر در شئون مختلف مردم  همگی مسائلی هستند که باید با آگاهی کامل از علل و عوامل وجودی هر یک در جهت رفع و حل آن ها تلاش شود. بی شک لازمه ی تحقق این امر خطیر،احساس مسئولیت و دلسوزی در قبال مشکلات مبتلا به  شهروندان و عمل به تعهد و رسالتی است که باید توسط فرد، فرد مسئولان ، بویژه جنابعالی که در رأس امور این شهر گرفته اید انجام گیرد.