حسادت: واکنشی نکوهیده به داشته های دیگران است

رشک، یا حسادت، نوعی واکنش منفی به داشته های دیگران است. به عبارت دیگر، حسود دستاوردها و موفقیت های دیگران را برنمی‌تابد و به جای رقابت سالم و تلاش برای رسیدن به موقعیت های بالاتر، می کوشد افرادی راکه در حوزه‌های اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و ورزشی به رتبه های بالاتری نایل آمده اند از جایگاه خود پایین بکشد!

 حسود دائماً فکر و ذکرش معطوف به برشمردن موفقیت‌های دیگران است:  حسادت در اغلب جوامع با شدت و ضعفی متفاوت به چشم می خورد. گاهی همکار، پیشرفتهای همکار را بر نمی تابد!.  همسایه چشم دیدن داشته های همسایه را ندارد! شهروند فلان شهر به رشد و شکوفایی شهرهای مجاور رشک می ورزد!...

  چند مثال در این زمینه:  یارو را ببین، تا دیروز عدد دو را از سه تشخیص نمی داد؛ حالا برای ما شده است، آقا بالاسر! طرف را ببین یک شبه ره صد ساله پیموده است! این همسایه ما که تا دیروز آرزوی یک آلونک را داشت، حالا ببین صاحب چه تشریفات و تجملاتی شده است! یارو اصلا بهش نمی آید بالا نشین باشد! طرف که تا دیروز آس و پاس بود، ببین امروز چه ثروت و مکنتی به هم زده است! فلانی تا همین دو سه سال پیش، هشتش گرو نهش بود؛ حالا پولش از پارو بالا نمی رود! فلان شهر که تا دیروز زیرمجموعه ما بود حالا ببین تا کجا پیشرفت کرده است! یا فلان شهر که تا دیروز ده کوره ای بیش نبود، ببین حالا صاحب چه امکاناتی شده است! 

 حسادت نوعی عقده حقارت و واکنش به ضعف‌ها و ناتوانی هاست این واکنش ها در صورت تداوم، روح و روان فردحسود را چون خوره ازدرون می خورد و می خراشد و توان و انرژی وی را برای انجام کارهای مفید کاهش می دهد. به قول معرف: حسود هرگز نیاسود! و به قول یک ضرب المثل فرانسوی: حسودان می میرند؛ اما حسادت هرگز نمی میرد. ریشه حسادت در نداشتن اعتماد به نفس و احساس حقارت و خود کم بینی است. حسادت نقطه مقابل رقابت است در رقابت استعدادها شکوفا می‌شود و انگیزه به کارگیری آنها در نیل به اهداف معین، پدید می‌آید. در رقابت فرد با این ایده که افراد موفق در سایه پشتکار و سخت کوشی به موفقیت هایی نایل شده اند، بدون اینکه به داشته ها و موفقیت های رقبا حسادت و رزد، در عین تحسین آنان، می‌کوشد خود را هم سطح رقیب بالا بکشد و برتری خود را حفظ کند. در یک کلام: حس رقابت، انگیزه تلاش و فعالیت را برای رسیدن به اهداف متعالی در فرد ایجاد می کند؛ اما در حسادت فرد حسود در گرداب کاستی جویی و سرزنش دیگران دست و پا می زند و در نتیجه از قافله پیشرفت  و تعالی عقب می ماند. عباسعلی خسروداد: به تاریخ پنجم مهرماه 1400