بازنشستکان و هزارو یک حرف و حدیث ( قسمت دوم )

مشکلات و کاستی های  بازنشستگان تنها در موارد فوق خلاصه نمی شود ؛ سال هاست که فریاد  این قشر محروم  و ازکار افتاده  بلند است که ای مسئولان !  ما به همدلی و حمایت شماها  نیاز مندیم . قشر ی که سال ها برای حفظ و اعتلای  این مرز و بوم  خدمت  کرده  ونیروی جوانی خودرا در این راه از دست داده است ؛ امروز خواهان یک زندگی آبرومندانه و شرافتمندانه است . باید به این نکته ی مهم توجه داشته باشیم که  بازنشستگی به منزله ی پایان زندگی نیست  ؛ بلکه پایان یک دوره ی کاری و مرحله ای از زندگی است  که فرد به آرامش و استراحت نیاز دارد .

دربیشتر کشورها دوران بازنشستگی فرصتی است برای پرداختن به علایق شخصی  و گردش و سیاحت . بازنشستکان دراین کشورها از مزایای ویژه ای برخودارند و با کارتی که دراختیارشان قرار می گیرد ؛ ازدرمان رایگان ، اتوبوس رایکان ، هوا پیمای  رایگان ، هتل رایگان ، ویلای  رایگان ... و یا باتخفیف کلی استفاده می کنند . همچنین برای پرکردن اوقات فراغت  بازنشستگان دراین  کشورها خانه های  مهر مجهز به پیشرفته ترین  امکانات  ورزشی  ، فرهنگی ، و محیط های شاد و دلگشا تدارک دیده می شود .

درکشور ما اما بازنشستکان ، افزون بر محروم بودن از یک  حقوق مناسب و امکانات درمانی و رفاهی ویژه ی سالمندان ، از  یک مکان مناسب برای گذراندن اوقات فراغت  خود محرومند  . اغلب بازنشستگان  ، اوقات فراغت خودرا به ناچار درپارک ها و بلوار های محدود شهر که فاقد امکانات لازم برای  استراحت و کردش هستند سپری می کنند . برخی نیز  با تجمع در میادین و پیاده روهای شهر ساعات عمر خودرا به بیهودگی تلف  می کنند . اگر گذرتان از جلوی   بانک ملی مرکزی مراغه بیفتد ؛ بازنشستگانی  را می بینید که در پای دیوار این بانک  سرپا ایستاده اند و یا در روی  پله های آن نشسته اند  به طوری که مشاهده ی این منظره  دل هر بیننده ای را به درد می آورد .

حفظ شأن و منزلت افراد صاحب تجربه  و پیش کسوت و بزرگ خانواده و فامیل  ازنیاز های مهم  همه ی بازنشستگان است  که متأسفانه درجامعه ی ما به فراموشی سپرده شده است . اگر از تجربیات ومهارت های باز نشستگان استفاده نکنیم  قطعا به ضرر کشور تمام می شود . بازنشستگان درواقع سرمایه های اجتماعی کشور هستند و با وجود این که بیماری ها و مشکلات خاص خودرا دارند ؛ باید ازاین سرمایه ها به نحو شایسته ای استفاده کرد و درعین حال برای حل مشکلات و افزایش کیفیت زندگی شان  خدمات ویژه  ی رفاهی و درمانی ارایه داد . به امید آن  روز .