انکات قابل تأمل در انتخابات پیش رو " قسمت نهم"

ادامه از قسمت هشتم
 یادآوری:
در قسمت هفتم این یادداشت ها با انتقاد از وارد شدن  واژه های:  " کارزار، مبارزه  و حتی رقابت "  در ادبیات انتخاباتی، از نامزدها خواستیم:  در راستای  اثبات درستی این ادعا که:  "با انگیزه عمل به تکلیف و خدمت به مردم به صحنه آمده اند." باهم،   برای شناسایی فرد یا افرادی کار آمد تر و اصلجتر از خودشان از بین طیف نامزدها، به تفاهم برسند  و با خالی کردن میدان برای فعالیت چنین افرادی، تمام نیرو  و توان خود را در کانون موفقیت آنان  در انتخابات، متمرکز کنند و در ادامه آرزو کردیم که ایکاش روزی به آن درجه از بلوغ سیاسی  و سعه صدر برسیم که  با انجام چنین حرکت هایی منافع فردی و گروهی را به مصالخ عمومی ترجیح دهیم...
 
این قسمت را با یادآوری چند نکته قابل تأمل دیگر در این زمینه پی می گیریم:
 ۱- باید به این نکته مهم توجه داشته باشیم که هر نماینده، صرف نظر از این که از کدام منطقه،  شهر یا حوزه  انتخاب شده است،  در برابر تمام ملت مسئول است و حق دارد در همه مسائل داخلی و خارجی کشور اظهار نظر کند. ( اصل هشتاد و چهارم قانون اساسی ) بنابراین،  نمایندگان مجلس باید معلومات و آگاهی های لازم،  برای شناخت و اظهار نظر درباره مسائل مورد اشاره  برخوردار باشند و بتوانند در این زمینه‌ها با دیگر نمایندگان به شور و مشورت بپردازند.
هرچند، لوایح تقدیمی از سوی دولت و طرح‌ها ی مورد ارائه نمایندگان، قبل از مطرح شدن در صحن علنی مجلس، در کمیسیون های تخصصی ذی ربط، بررسی و اصلاحات لازم در آنها اعمال می شود؛ با این وجود هر یک از نمایندگان نیز باید برای بحث و اظهار نظر درباره آن ها، به مسائل داخلی و خارجی کشور آگاهی و تسلط کامل داشته باشند؛ تا بتوانند نسبت به تصویب یا رد آن ها رأی بدهند. به همین دلیل، مردم باید در انتخاب نمایندگان خود اولویت را به افرادی بدهند که واجد شرایط فوق باشند.
۲- مردم  باید با غور و مطالعه عمیق در پیشینه و کارنامه نامزدها، به درستی تشخیص دهند که آیا گزینه های مورد نظر آنان،  برای انتخاب،  از تعهد تخصص و توان کافی برای حل مشکلات جامعه در انواع زمینه ها از جمله:  اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، تورم  و گرانی،  بیکاری، اعتیاد و آسیب‌های اجتماعی برخوردارهستند یا خیر.
۳- تنها  تشریح مشکلات و نارسایی ها  و گفتن اینکه: " من مشکلات جامعه را به خوبی می شناسم و در صدد برطرف کردن آنها هستم "  کافی نیست؛ بلکه نامزدها باید به جای شعار زدگی، برنامه محور باشند و برنامه‌هایی را ارائه دهد که اولاً پاسخ گوی مشکلات مردم باشند دومآ از قابلیت اجرائی برخوردار باشند.
۳- اگر گزینه های مورد نظر ما  در دوره های قبل و ماقبل،  نماینده بوده اند، باید ببینیم: بازده کاری آنان چگونه و در چه سطحی بوده و برای کشور، منطقه و حوزه انتخابیه خود چه کار مثبتی انجام داده و چه گلی بر سر مردم زده اند؟ همچنین باید بررسی کنیم که فرد یا افراد  مورد بحث،  به موکلین خود تا چه حد بها داده اند؟  آیا از طبقات فرودست جامعه حمایت کرده اند؟  و یا تنها با طبقات مرفه،  نشست و برخاست داشته اند؟و نیز، آیا با همه موکلین، به مساوات رفتار کرده اند؟  یا بین آنان تبعیض قائل شده اند؟ آیا با رفتار و بر خورد خود جمعی را از خود دور و شماری را به خود نزدیک کرده اند...؟

۴-  اگر نامزد ها توسط احزاب و گروه های سیاسی و در قالب فهرست ها معرفی شده‌اند باید با مطالعه دقیق در پیشینه ارائه دهندگان این فهرست ها، میزان مقبولیت و اعتبار سیاسی آنها را مورد ارزیابی قرار دهیم و مطمئن شویم که آنها در صدد کسب قدرت و تامین منافع خود نیستند؛ بلکه تنها هدف و آرمان شان وارد کردن شایستگان به مجلس و کمک به شکل‌ گیری مجلسی توانا و پویا هستند.

 ۵- قیافه، گشاده رویی، سخنوری،  چرب زبانی، وابستگی به فلان خانواده معروف و فلان شخصیت و مقام، نشاندهنده  شایستگی و صلاحیت نامزدها نیست و نباید گول ظاهر آراسته و بزک های فریبنده آنانرا بخوریم؛ بلکه باید با خرد ورزی و تعقل، ماهیت و منش ذاتی آنان را  به دقت شنایایی کنیم و در انتخاب خود، ملاک عمل قرار دهیم  ادامه دارد   به قلم: عباسعلی خسروداد