قطع درخت، قطع شریان زندگیست

نقش مؤثر و تعیین کننده درختان و فضاهای سبز شهری در کاهش آلودگی هوا،  تعدیل درجه حرارت، افزایش رطوبت نسبی و بهسازی محیط زیست بر کسی پوشیده نیست. درختان و فضاهای سبز در شهرها افزون بر تامین و تضمین هوای پاک و لطافت و زیبایی شهرها موجب می‌شوند مبالغ قابل توجهی در مصرف انرژی و هزینه های ناشی از آلودگی هوا صرفه‌جویی شود.
 درختان در واقع شاهرگ ها و ریه های تنفسی شهرها هستند و بدون آنها قلب شهرها از تپش می افتد و تنفس آن ها با مشکل مواجه می‌شود؛ بنابراین درختان سرمایه های ملی محسوب می شوند و هیچ کس حق ندارد حتی یک اصله درخت را قطع و منهدم کند.
 در قوانین موضوعه کشور قطع درخت جرم محسوب شده و برای مرتکبین مجازات‌هایی در نظر گرفته شده است.
 به رغم همه این واقعیت ها و با وجود قوانین بازدارنده در این زمینه و نیزاعتراضاتی که از سوی مردم و تشکل‌های مردم‌ نهاد به تداوم این روند می شود؛ گاهی شاهد قطع درختان در مناطق مختلف شهری هستیم و متولیان امور به بهانه های مختلف و با استناد به برخی مقررات دست و پاگیر، اقدام به قلع و قمع انبوه درختان در مناطق شهری و باغات مراغه می‌کنند. بدیهی است که اگر این روند ادامه داشته باشد در آینده ای نه چندان دور ته از تاک نشان ماند و نه از تاک نشان!
 امروز تنها چیزی که شهروندان مراعه ای بدان دل بسته اند: باغات و فضاهای سبز این شهر است و تنها عنوان برجسته ای که مراغه با خود یدک می‌کشد عنوان با غشهر است. این شهر نه از زیر ساخت های قابل توجهی برخوردار است، نه  سهمی از پشتوانه‌های غنی اقتصادی دارد  و نه از رونق کسب و کار بهره چندانی برده است.  اگر باغات و فضاهای سبز را هم از ما بگیرند دیگر چه داریم که به آن ببا لیم و بنازیم؟
اخیراشهرداری مراغه به بهانه تعریض خیابان قدوسی نزدیک به 20 اصله درخت را در موازات این خیابان و در مسیر بلوار صوفی چای قطع کرده که این امر افزون بر اعتراض برخی از شهروندان و تشکل های محیط زیست، اعتراض رئیس اداره اوقاف و امور خیریه را برانگیخته و ایشان بابیان این که مسیر مورد بحث موقوفه بوده و درختان مذکور بدون اجازه این اداره  قطع شده اند؛ شهرداری مراغه را مورد مؤاخذه قرار داده است.
در این جا بایدازمتولیان امر و مسئولان ذی ربط به ویژه رییس اداره حفاظت محیط زیست سئوال شود که تاکنون چه اقدام عملی و کارساز در راستای پیشگیری از ادامه این روند نا به جا توسط ایشان انجام گرفته؟ و اگر اقدامات این اداره در هیمن رابطه کار ساز نبوده چرا تاکنون چگونگی صریحا و با ذکر دلایل کافی به افکار عمومی منعکس نشده است؟ در شرایطی که یک شهروند معمولی مجبور است برای قطع حتی یک درخت در چهار دیواری منزل مسکونی خود مراحل دور و درازی را به پیماید و چه بسا ممکن است نتواند برای انجام این کار مجوزهای لازم را از مبادی ذی ربط دریافت کند. چه عاملی موجب می شود که شماری از اشخاص حقوقی و حقیقی به جان درختان این شهر بیفتند؛ بی آنکه احدی از مسئولان در این مورد از خود عکس العملی نشان دهند؟!
 افکار عمومی اینک،  بی صبرانه در انتظار پاسخ به این پرسش است.