سخنی با فرماندار جدید مراغه "قسمت اول"

آقای فرماندار!

 با عرض خیر مقدم و آرزوی توفیق خدمت برای جنابعالی، اکنون که در جایگاه معاون استاندار و فرماندار ویژه شهرستان مراغه و نماینده دولت، در این شهرستان، سکان مدیریت دومین و بزرگترین شهر استان آذربایجان شرقی پس از تبریز را در دست گرفته اید، لازم می دانم توجه شما را به نکاتی چند، در رابطه با مسائل مبتلابه حوزه مسئولیت تان و مواردی که اطلاع از آن ها شما را در اِعمال مدیریت صحیح و آگاهانه و اتخاذ تصمیمات مفید، یاری خواهد کرد، جلب کنم.

در این نوشته سعی خواهد شد که برخلاف سنت رایج، از پرداختن به هر آنچه که در گذشته های دور، در این شهر وجود داشته و نسل های حاضر، دربه وجود آوردن آن ها نقشی نداشته اند، چشم پوشی شود و با الهام از شعر معروف: " از فضل پدر تو را چه حاصل..." به جای توقف بی حاصل، در گذشته ها و بالیدن بر اسطوره ها و انگاره ها و آویزان شدن از طناب های پوسیده  پیشینه ها، میراث ها، مفاخر و مشاهیری که جملگی به تاریخ پیوسته اند و برشمردن مکرر در مکرر آن ها جز حسرت و آه و جز اتلاف وقت و انرژی فایده دیگری نخواهد داشت، از امروزِ مراغه، از وضعیت کنونی آن، از کاستی ها و کمبودها و نیازهایش، از قصه  پر غصه توسعه نیافتگی و عقب ماندگی هایش و از عواملی که موجب شده، این شهر، با وجود یدک کشیدن القاب و عناوین فریبنده و دهان پر کن مانند: پایتخت حکومت ها، کانون علم و دانش و خاستگاه دانشمندان برجسته، در ادوار مختلف تاریخ  و به رغم داشتن ظرفیت ها و پتانسیل های کم نظیرش در حوزه های مختلف، از کاروان توسعه فراگیر فرسنگ ها فاصله بگیرد و از جایگاه اصلی خود دور بیفتد، سخن گفته شود.

 واقعیت این است که نوشته حاضر به جز چند مورد، کپی و رونوشت همان مطالبی است که در دوره های پیش و پیشین برای فرمانداران تکرار و به ضرورت توجه جدی به آن ها تأکید شده است. تکرار مکرر این مطالب نشان دهنده  این واقعیت است که فرمانداران سلف شما به آن ها به طور جدی توجه نکرده اند و با  بی تفاوتی از کنارشان گذشته اند!

همانطوری که در سطور بالا اشاره شد، مراغه با وجود ظرفیت ها و پتانسیل های بالا در انواع زمینه ها، از جمله: درحوزه های کشاورزی، پرورش دام و طیور، گردشگری و صنایع دستی، به ویژه صنعت فرش دستباف و مردمانی شریف و نجیب و دیندار و زحمتکش، سال هاست که در پشت مرزهای توسعه درجا می زند و با تحمل داغ عقب ماندگی و محرومیت بر پیشانی خود، از رکود و بی تحرکی مفرط در ابعاد گوناگون، به شدت رنج می برد. در مقابل، شهرهایی که تا دیروز از اقمار و زیر مجموعه های آن محسوب می شدند در حال سبقت گرفتن از آن هستند .

شهروندان محروم مراغه ای سالهاست، دلشان برای یک حرکت امید بخش، یک برنامه  مفید، یک افق روشن، یک چشم انداز جامع، یک مصوبه نان و آب دار، یک طرح مهم و زیربنایی، یک پروژه ملی، یک صنعت مادر، یک زیر ساخت اصولی، یک اعتبار قابل توجه و ... لک زده است و مسئولان ما به جای تمرکز تلاش های خود، در تحقق توسعه همه جانبه  این شهر و کوشش در راستای رفع کاستی ها و کمبودهایمان ما را با شعارها و وعده های توخالی و قول و قرارهای بی اساس، به خود مشغول کرده اند!

مسئولان ما در طول سالیان گذشته، وعده  اجرای انواع طرح های زیربنایی، از جمله تأسیس کارخانه خودروسازی، ایجاد مجتمع بزرگ فولاد، ایجاد تأسیسات پتروشیمی، احداث کارخانه حوله بافی، احداث بیمارستان 350 تختخوابی، ایجاد منطقه  ویژه اقتصادی، اتمام طرح آزاد راه مراغه هشترود، ارتقاء سطح مدیریتی شهرمان به مرکزیت استان و چندین وعده و عید دیگر را به ما داده اند؛ اما دریغ از تحقق حتی به یکی از این وعده ها!

از جنابعالی انتظار می رود، در اولین اقدام خود در این سمت، نسبت به تدوین یک استراتژی و چشم انداز جامع برای توسعه فراگیر و همه جانبه مراغه اهتمام ورزید و مدیران ادارات و سازمان های تابعه را ملزم به برنامه ریزی در حوزه مسئولیتشان کنید.

اگر نگرش مبتنی بر برنامه ریزی و ترسیم افق های توسعه در ارکان مدیریت ها تسرّی یابد طبعاً نوعی تعهد به عمل، برمبنای تعقل و تفکر آینده نگر و عزم راسخ بر استمرار آن شکل خواهد گرفت و مدیران را به کار و تلاش مضاعف، برای نیل به اهداف توسعه متوازن مراغه وادار خواهد کرد.

استفاده منطقی و منظم از خرد جمعی و نظرات و رهنمودهای نخبگان، کارشناسان، آگاهان و صاحب نظران و نیز استفاده از تجارب و اطلاعات مدیران و کارگزاران پیشین، اعم از شاغل و بازنشسته، عامل بسیار مهمی است که می تواند مدیران و برنامه ریزان را در تدوین برنامه ها و ترسیم افق های توسعه  مراغه کمک کند...  ادامه دارد