ماوانتخابات ( قسمت اول )به قلم : عباسعلی خسروداد درآستانه انتخابات هفتم اسفند قرارگرفته ایم. ملت آگاه و هوشیار ایران اسلامی درچنین روزی با حضور درپای صندوق های رأی و انتخاب نمایندگان خود، سرنوشت خودرا برای چهارسال آینده رقم خواهندزد. انتخابات پیش رو بنا به دلایل عدیده، ازجمله: تحولات عمده و اساسی درعرصه های سیاسی و اقتصادی جهان، از اهمیت بیشتری نسبت به دوره های گذشته برخورداراست .
بروز بحران دراغلب کشورهای جهان، و تأثیر آن برروی بخش های مهم اقتصاد ایران، ازجمله: بازارنفت، تولید، تجارت و صادرات از یکسو و تحریم های اعمال شده توسط آمریکا و هم پیمانانش علیه کشورمان، مانع تراشی های کشورهای استکباری درفعالیت های صلح آمیز هسته ای، توطئه های دشمنان علیه امنیت و موجودیت جمهوری اسلامی از دیگرسو و نیز مشکلاتی چون تورم، گرانی، بیکاری و پدیده شوم اعتیاد، ازمهمترین چالش هائی هستند که کشورمان با آنها مواجه است؛ بنابراین مردم باید به کاندیدائی رأی بدهند که بتواند بامدیریت قوی و برنامه ریزی صحیح و اصولی، با چالش های پیش رو به مقابله برخیزد و کشور را از میان بحرانهای موصوف، به سلامت عبوردهد.
دراین دوره نیزمانند دوره های گذشته افرادی با افکار، گرایش ها، سلیقه ها و توانمندی های متفاوت، درمعرض انتخاب مردم قرار خواهند گرفت و طبعاٌ خودرا بعنوان فردی که می تواند به مشکلات فائق آید، بابحران ها مقابله کند، نیازهای کشور را برطرف سازد و به آرزوهای مردم برای برخورداری از یک زندگی سالم و بی دردسر جامه عمل بپوشاند، به مردم معرفی خواهندکرد. هرکاندیدائی باهر نیت و هرتوانی که به صحنه بیاید، هدف خودرا ازحضور درصحنه انتخابات خدمتگزاری به مردم، توسعه کشور، آبادانی شهرها ورفع مشکلات مبتلا به جامعه قلمداد می کند و با سردادن شعارهای مردم پسند و وعده های متنوع می کوشد آراء بیشتری را کسب کند و از رقبای خود پیشی بگیرد. بندرت دیده شده است که فردی درعین برشمردن توانمندی های خود به ضعف هایش نیز اعتراف کند و خودرا آن سان که هست به مردم معرفی کند و به آنان صادقانه بگوید: "حل فلان مشکل درحدتوان من نیست." دراینجا این پرسش مطرح می شود که پس دراین حالت تکلیف رأی دهندگان چیست و ازچه طریقی می توانند صلاحیت کاندیداها را تشخیص دهند؟.
درجوامعی که تحزب به مفهوم واقعی کلمه رواج دارد، مردم درانتخابات، به احزاب و جریان های سیاسی رجوع می کنند و از طریق اعتماد به آن مجموعه ها، رأی خودرا به صندوق ها می ریزند. به عبارت دیگر احزابی که فعالیت آنها درچهارچوب قانون مجاز است؛ افراد برگزیده خودرا به عرصه ی انتخابات واردمی کنند و اسامی آنان را در یک لیست به مردم ارائه می دهند و مردم بی آنکه رأساً وارد عمل شوند و شایستگی و صلاحیت کاندیداها را مورد ارزیابی قراردهند، این اختیار رابه احزاب مورد اعتماد خودتفویض می کنند و بنا به صلاحدید آن حزب، به کاندیداهای معرفی شده رأی می دهند. اما از آنجاکه درکشورما تخرب و گرایشهای حزبی مانند جوامع مورد اشاره از جامعیت لازم برخوردار نیست و احزاب موجود، دراثر فقدان انسجام کافی، قادر به معرفی کاندیداهای پرتوان و کشانیدن توده وار و فراگیرمردم به عرصه انتخابات نیستند، لذا اکثریت رأی دهندگان، بدون اتکاء به احزاب و گروه های سیاسی، به طور مستقل و خود اتکا درانتخابات شرکت می کنند. درچنین صورتی باید فرد، فرد رأی دهندگان،قبل از حضور درپای صندوق های رأی گیری اطلاعات و آگاهی های لازم رادرباره ی توانمندی ها ی کاندیداهای انتخاباتی از منابع و مراجع مطمئن و بی طرف کسب کنند و درانتخاب خود، ملاک عمل قراردهند... ادامه دارد...