با تغییر مدیریت سازمان تاکسیرانی مراغه و قرار گرفتن یک نیروی تازه نفس و نسبتاً جوان در رأس آن انتظار می رفت ؛ این سازمان از بسیاری جهات متحول شده و با کاهش محسوس مشکلات در امر سرویس دهی به مسافرین درون شهری ، رضایت نسبی شهروندان از این روند حاصل شود . اما با گذشت حدود 10ماه از شروع به کار مدیر جدید تاکنون ، تحول ملموسی در فرآیند جابجایی مسافر در مسیرهای مختلف شهر ایجاد نشده و مردم همچنان از نارسایی های موجود در ناوگان تاکسیرانی مراغه اظهار نارضایتی می کنند .
امروز مسافرت با تاکسی در مراغه ، برای اغلب مسیرها به اندازه ای سخت و طاقت فرساست که انسان ، ترجیح می دهد ؛ عطایش را به لقایش ببخشد و مسیرهای مورد نظر خود را هر چند طولانی با پای پیاده طی کند .
با وجود نزدیک به 1200 الی 1400 دستگاه تاکسی و 40 دستگاه مسافرکش ون در ناوگان تاکسیرانی مراغه ، سوار شدن به تاکسی در اغلب مسیرها به سادگی امکان پذیر نبوده و مردم مجبورند برای پیدا کردن تاکسی دقایق طولانی به انتظار بایستند و یا با پرداخت چندین برابر کرایه ی واقعی باصطلاح دربستی سوار شوند . و این در حالی است که شمار قابل ملاحظه ای از تاکسی های خالی با توقف و تجمع در گلوگاه ها ، ضمن ایجاد آشفتگی و اخلال در ترافیک شهری و مزاحمت برای عابرین پیاده صرفاً به مقصد های معین و از پیش تعیین شده مسافر سوار می کنند و در این مسیرها از مسافرین بین راه نیز کرایه ی مقصد های اصلی را دریافت می کنند . برخی دیگر اما با پرسه زدن در معابر و خیابان های شهر به دنبال مسافرین پولدار و دربستی می گردند . و از سوار کردن مسافرین سرگردان امتناع می ورزند .
خودداری از نصب تعرفه های مصوب در دیدرس مسافرین ، اخذ کرایه های اضافی و گاهی دلخواه از مسافرین ، امتناع از سوار کردن مسافر، برای مسیرهای دور و غیر مستقیم ، کثیف بودن داخل تاکسی و پارگی و کثیفی بیش از حد صندلی ها ، برخورد نامناسب برخی از رانندگان با مردم ، رانندگی با تاکسی بدون کارت شهری و مجوز لازم ، استفاده شخصی و خارج از سرویس از تاکسی توسط برخی از رانندگان و مالکین تاکسی و ... نمونه های بارز از تخلفاتی هستند که اکثریت قریب به اتفاق رانندگان ، با سوء استفاده از ضعف نظارت و فقدان یک سیستم منسجم و کارآمد مدیریتی و نظارتی در بدنه ی سازمان تاکسیرانی به آن ها مبادرت می ورزند و موجب می شوند ؛ مردم نتوانند از تاکسی به عنوان یک وسیله ی نقلیه ی عمومی برای انجام مسافرت های درون شهری استفاده کنند .
همان طوری که این قلم بارها تأکید ورزیده است ؛ هر گونه بی نظمی و نارسائی در چرخه ی حمل و نقل مسافرین درون شهری بویژه تاکسیرانی ؛ علاوه بر اتلاف وقت و انرژی مردم در صف های انتظار و بازماندن آن ها از کار وزندگی و رویکرد شهروندان به استفاده ی گسترده از اتومبیل های شخصی و به تبع آن افزایش مصرف سوخت و آلودگی های زیست محیطی و افزایش هزینه های عمومی بویژه هزینه های درمانی و لطمه به اقتصاد کشور و در نهایت تضییع حقوق مردم را در پی دارد . لذا می طلبد که مسئولین ذیربط ، با عنایت ویژه به اهمیت موضوع و تبعات منفی آن برای مردم ، در یک حرکت سریع و ضربتی نسبت به اصلاح ساختار ناوگان تاکسیرانی و تدوین برنامه های آموزشی برای آموزش رانندگان تاکسی و ملزم نمودن آن ها به رعایت مقررات تاکسیرانی و بالاخره رفع نارسائی های موجود اقدام و از هر گونه تأخیر و تعلل در این زمینه پرهیز کنند .