راستی چه خوب بود اگر: هریک ازسازمانها، تشکل ها وانجمنهای مدافع میراث های فرهنگی وعلاقمندان ودوستداران آثار وابنیه تاریخی درسراسر کشور، بویژه انجمن مفاخر معماری ایران،نسبت به تحرکات گسترده ساختمانی توسط شرکت عمران وبهسازی، درحریم قانونی ودرفاصله ای اندک ازبرجهای تاریخی»کبود ومدور« مراغه وساخت وسازهای ناهمگن ونامتناسب وچه بسا ضدفرهنگی، باکاربری تجاری دراین محدوده، که درپوشش عنوان فریبنده واغواکننده؛ آزادسازی برجهای دوقلو وایجادفضای بازبه شعاع چندصدمتردراطراف این آثار وحداکثر ایجادتأسیسات کم ارتفاع باکاربری رفاهی وتفریحی، برای استفاده گردشگران داخلی وخارجی وبازدیدکنندگان ازاین ابنیه، آغاز شده وبه رغم وعده های مکرر مسئولان سازمان میراث فرهنگی وگردشگری کشور، مبنی برتوقف عملیات ساختمانی، بعلت عدم رعایت اصول ومعیارهای مرتبط بامیراث های فرهنگی، همچنان ادامه دارد ومیرود؛ فازهای بعدی آن نیزبه همان سبک وسیاق وباهمان کاربری آغاز شود. واکنش جدی نشان میدادند وباعنایت به اینکه این دواثربسیارمهم وتاریخی درسال 1310 خورشیدی درفهرست آثار ملی به ثبت رسیده وبرای آنها حداقل 75 متر حریم قانونی تعیین شده، اما عاملین این ساخت وسازها بدون توجه به حریم فوق الذکر وتبعات سوء ومخرب این تحرکات، برای برجها وعلیرغم اعتراضات مکرردرمکرر شهروندان مراغه ای نسبت به استمرار این روند وانعکاس آن درمطبوعات سراسری ومحلی وپیگیری موضوع، تاچندمتری این ابنیه نفوذ ودرست ترآنکه بگوئیم تجاوز نموده وبابه حرکت درآوردن بیل های غول پیکرمکانیکی وماشین آلات سنگین ونیز تخلیه مصالح حجیم وسنگین ساختمانی درپای این دواثر تاریخی، آنهارادرمعرض تخریب وانهدام تدریجی قرارداده اند... عزم خودرابرای توقف این تحرکات وحتی تخریب سازه های موردبحث، جزم می کردند وبابهره جوئی ازاختیارات درون سازمانی وساز وکارهای قانونی این میراثهای بسیارمهم وچه بسا بی بدیل راکه درواقع سرمایه های ارزشمند فرهنگی- تاریخی یک ملت ویادگارهای بجامانده ازپیشینیان بوده وریشه درتاریخ وفرهنگ یک ملت دارند، ازخطرنابودی نجات می بخشیدند واجازه نمی دادند، افرادی سودجو وفرصت طلب باسوء استفاده ازآشفته بازار بی تدبیریها وبی مسئولیتی ها وخاصه خرجی های این یاآن مسئول، میراث های فرهنگی وسرمایه های معنوی ماراکه بازسازی مجددآنها بهیچوجه من الوجوه مقدور ومیسور نمی باشد، باهدف کسب درآمدهای سرشار مورد سوء استفاده ودرمعرض انهدام حتمی قراردهند.
وبالاخره اینکه؛ چه خوب بوداگر: مسئولان شهری، بویژه نماینده محترم شهرمان درمجلس شورای اسلامی، فرماندارمحترم واعضای محترم شورای شهر ورئیس محترم سازمان میراث فرهنگی وگردشگری مراغه، درمقابل اینگونه تحرکات، موضع گیری میکردند ونسبت به تخریب میراث های فرهنگی، وآثار وابنیه تاریخی این شهر، تااین حدازخودبی تفاوتی نشان نمی دادند...