نقدها و مقالات مطبوعاتی عباسعلی خسروداد

روزنامه‌ نگار: از 1372 تاکنون، رئیس انجمن هنر های نمایشی ( 1371)، رئیس انجمن نویسندگان مراغه از 1392 تا 1396

نقدها و مقالات مطبوعاتی عباسعلی خسروداد

روزنامه‌ نگار: از 1372 تاکنون، رئیس انجمن هنر های نمایشی ( 1371)، رئیس انجمن نویسندگان مراغه از 1392 تا 1396

در و دیوار شهرمان را با نصب بی رویه‌ی هزاران برگ آگهی ترحیم و تسلیت سیاه‌پوش نکنیم



نمی دانم ، واقعاً نمیدانم! چگونه، با چه زبانی و تا کی باید گفت و نوشت و فریاد کرد که ای مردم، ای همشهریان، و ای مسئولان این آگهی های دیواری، بویژه آگهی‌های تشیع و ترحیم و تسلیت، آن هم در تیراژ بسیار بالا و نسخه های متعدد، چهره‌ی شهرمان را زشت و نازیبا می‌کند، شهرمان را به شهر ارواح و اموات تبدیل می‌کند، در و دیوار شهر را به رنگ عزادار درمی‌آورد، در روحیه‌ی مردم تأثیر منفی می‌گذارد، به اماکن و املاک مردم خسارت وارد می‌کند، محیط زیستمان را می‌آلاید، موجب اسراف و اتلاف بیش از حد در مصرف کاغذ می‌شود، به اقتصاد کشور ضربه می‌زند، هزینه‌‌های قابل توجهی را به مردم تحمیل می­کند و بالاخره تداوم این روند به هیچ وجه، مقبول و معقول و پسندیده نیست و این حرکت در هیچ شهری جز مراغه معمول و متداول نیست...
راستی چرا هم مردم و هم مسئولان، چشم و گوش خود را به این واقعیت‌ها بسته‌‌اند، چرا به فریادها وقعی نمی‌نهند و پاسخی درخور و مناسب نمی‌دهند؟ و مگر نه این است که این موضوع بارها و در اشکال مختلف، از درج در مطبوعات گرفته تا تسلیم طومار چند متری با هزاران امضا به مسئولین محترم، از جمله امام جمعه‌ی محترم، فرماندار معزز، اعضای محترم شورای شهر، شهردار بزرگوار و سایر مسئولین منعکس شده و از آنها برای رفع این معضل بزرگ و آزار دهنده استمداد شده است؟
آیا این عزیزان خود را شهروندان این شهر نمی‌‌دانند و در معابر و خیابان‌های این شهر تردد نمی‌کنند واین وضعیت اسفبار و ناراحت کننده را به چشم خود نمی‌بینند؟ واگر می‌بینند که صدالبته می‌بینند، چرا نسبت به آن حساسیت نشان نمی‌دهند، چرا در جهت رفع آن نمی‌کوشند وچرا حداقل جواب این معما را که وچرا حداقل جواب این معما را که گره کور این مشکل در کجاست و مسئولیت پاسخگویی به آن با کیست را نمی‌دهند؟
مگر بارها و به کرات، در همین نشریه و سایر نشریات از مردم شریف و بافرهنگ مراغه درخواست نکرده‌ایم به جای چاپ آن همه آگهی ترحیم وتسلیت، از تابلوهای آماده‌ای که توسط برخی سازمان‌های خیریه وامدادرسان تهیه و با قیمت مناسب در دسترس عموم قرار داده شده استفاده می‌کنند؟ ویا با تسلیت حضوری، تلفنی و پیامکی به بازماندگان متوفی، به این حرکت غلط و ناپسند خاتمه دهند؟
لازم به ذکر است که این تابلوها مدتهاست در شهرهای کوچک و بزرگ به‌ویژه تبریز جایگزین آگهی‌های دیواری شده واین آگهی‌ها فقط در یک نسخه وآن هم در تیراژ محدود توسط بازماندگان متوفی چاپ می شود وبا قید اسامی اظهار همدردی کنندگان در ذیل آن، در تابلوهای مشخص ومکانهای از پیش تعیین شده نصب می‌شوند.
چرا با درگذشت یک نفر در شهر ما باران آگهی­‌های ترحیم و تسلیت در فضای شهرمان باریدن می‌گیرد، چرا به دست خودمان چهره‌ و فضای شهرمان را زشت ونازیبا می‌کنیم، چرا به آن رنگ ماتم وعزا می‌بخشیم؟
بیایید با قبول این حقیقت که تداوم وضعیت موصوف، شایسته و در شأن شهروندانی که به پیشینه‌ی دیرینه ودرخشان تاریخی - فرهنگی خود می‌بالند وبه فرهیختگی وفرهنگ‌پروری شهره‌اند، نیست. عزم خود را برای حل این مشکل بزرگ جزم کنیم و اجازه ندهیم چهره‌ی شهرمان در اثر پیروی از یک رویه‌ی غلط این چنین زشت ونازیبا شود. از مسئولین محترم، اعم از امام جمعه، نماینده‌ی مردم در مجلس شورای اسلامی اعضای شورای شهر، شهردار و هر کس دیگری که در این زمینه مسئول است ودغدغه‌ی زیبایی و پاکیزگی این شهر را دارد و دلش برای اعتلای همه جانبه‌ی این شهر می‌تپد نیز انتظار می‌رود، با عنایت به مراتب فوق، برای مقابله با این حرکت ناموزون این بار به طور جدی وارد عمل شوند وبا عزم واراده­‌ای راسخ در راستای جلوگیری از استمرار وضعیت موصوف گام‌‌های مثبت ومؤثری بردارند.‌
نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.