سال هاست که مقولۀ ارتقای سطح مدیریتی شهرستان مراغه به استان و به عبارتی استان شدن مراغه، نقل محافل است و همۀ آن هایی که دغدغه ی توسعۀ همه جانبۀ مراغه را دارند و قلبشان برای تحقق احیای مجد و عظمت دیرینۀ این شهر می تپد،این خواسته را از تریبون های گوناگون فریاد می زنند. فریادی که صدالبته به جایی نرسیده و مسئولان ذیربط به آن پاسخ مناسب و در خور نداده اند.
با نگاهی گذرا به پیشینۀ تاریخی مراغه و تحولاتی که طی سالیان متمادی در شئون مختلف آن به وقوع پیوسته است، به روشنی در می یابیم که چه ظلم بزرگی درحق این شهر روا شده و چگونه به جای حرکت به جلو در انواع زمینه ها،سیر قهقرایی پیموده است .
شهری که دیرزمانی پایتخت حکومت ها بوده و آوازه ی مجد و عظمت آن دورترین مرزها را در می نوردیده، به تدریج تجزیه شده و اکنون تنها قلمرو محدودی از آن باقی مانده است.
مراغه بنابرسوابق موجود، در سال های نه چندان دور از چندین بخش کوچک و بزرگ، با وسعت و جمعیتی قابل توجه تشکیل می شده که در مجموع چندین برابر برخی از استان های کشور بوده است.از عجب شیر گرفته تا بناب و ملکان و میاندوآب و شاهین دژ و تکاب و هشترود و....بخش های تابعه و زیر مجموعه های شهرستان مراغه بوده اند که یکی پس از دیگری از این شهرستان جدا شده و هرکدام به شهرستان مستقلی تبدیل شده اند.
در حال حاضر شهرستان وسیع و پرآوازه ی دیروز تنها در دو بخش مرکزی و سراجو خلاصه شده و از مجد و عظمت دیرینۀ آن جز نامی در صفحات تاریخ باقی نمانده است.
همان طوری که طی مقاله ای تحت عنوان »آیا مراغه استان می شود«در نشریه ی وزین سیمای مراغه خاطرنشان کرده ام »شایعۀ استان شدن مراغه نزدیک به 25 سال است که به ابزار تبلیغاتی شماری از نامزد های انتخاباتی و نمایندگان مردم در ادوار مختلف مجلس شورای اسلامی بدل شده و اغلب آن ها باسوء استفاده از علایق و احساسات مردم در مناسبت های مختلف، به ویژه در آستانه ی انتخابات ها به آن دامن زده و مردم را به قریب الوقوع بودن آن بشارت داده اند.
این شایعات در ماه های آخر سال 90 به طور بی سابقه ای قوت گرفت و تا آنجا پیش رفت که گفته شد،حتی تابلوی استانداری مراغه آماده است و به احتمال زیاد در ایام ا....دهه ی فجر همان سال از آن پرده برداری خواهد شد.شایعه ی دیگری نیز حاکی از آن بوده که رئیس جمهور وقت،در یک سفر اختصاصی به مراغه ،این پروژه را شخصاً افتتاح و به مردم مراغه هدیه خواهدکرد.
واقعیت این است که در این 25 سال جز ارسال چند نامه ی بی نتیجه توسط نمایندگان مردم در ادوار مختلف مجلس ، به مقامات ارشد کشوری،گام مهم دیگری در این راستا برداشته نشده و تاکنون مسأله ای بنام استان شدن مراغه، نه در مجلس شورای اسلامی، نه در هیئت دولت و نه تقسیمات کشوری مطرح نبوده و در این زمینه بحثی به میان نیامده است.
قدر مسلم این که مراغه به لحاظ پیشینه ی دیرینه و پرافتخارتاریخی ـ فرهنگی و شاخص هایی چون: وسعت ، جمعیت ، موقعیت های اقلیمی و منطقه ای و سایر شرایط و برخورداری ها،درمقایسه با شهرهایی که در طول سال های اخیر به استان تبدیل شده اند، از شایستگی ها و ظرفیت های بیشتری برای نیل به این هدف برخوردار است و می طلبد که مسئولان ذیربط، با عزمی راسخ و اراده ای محکم و استوار در راستای تحقق این امر مهم که یکی از آرزوهای به حق و منطقی مردمان این دیار است، گام بردارند و تمامی همت و تلاش خود را برای رسیدن به این آرمان بزرگ و اساسی به کار گیرند.
مردم مشتاق و علاقمند به توسعه ی اصولی مراغه آمادگی خودرا برای هرگونه همکاری و همیاری با مسئولان و حمایت و پشتیبانی ازآنان و نیز پی گیری موضوع ازکانال های مختلف تا رسیدن به یک نتیجه ی قطعی دراین زمینه اعلام و دست آن ها را صمیمانه می فشارند.باشد که نوید جانبخش ارتقاء سطح مدیریتی مراغه به استان ، درآینده ای نه چندان دور درهمین نشریه به اطلاع عموم برسد و شهروندان مراغه ای به میمنت این موفقیت بزرگ به جشن و پایکوبی بپردازند و سجده ی شکر به درگاه حق تعالی بجای آورند.
ناگفته نماند که ارتقای سطح مدیریتی مراغه به فرمانداری ویژه ، هرچند درعمل هیچگونه تأثیری درتحقق توسعۀ مراغه و افزایش اعتبارات عمرانی این شهرنداشته و دراین زمینه فقط به تغییر عنوان فرماندار به معاون استاندار و مدیران برخی ادارات به معاون مدیرکل اکتفا شده است ،با این وجود می تواند گامی به جلو در راستای استان شدن مراغه محسوب شود و به عنوان یکی از ملاک ها و مؤلفه های لازم برای تحقق این هدف درنظر گرفته شود.
درپایان این مقال با تأکید براین که تحقق این خواسته درگرو همت و تلاش مضاعف مسئولان و پی گیری های جدی و مستمر شهروندان علاقمند مراغه ای است ، ازهردو گروه انتظار می رود دریک پیوند منطقی و تنگاتنگ با هم درراستای رفع موانع موجود درسرراه این هدف بزرگ گام بردارند.