اشاره
انتخابات،نماد بارز مردم سالاری وتجلی حضور مردم در عرصه های تصمیم گیری واداره ی امور کشور است.طبق مندرجات اصل ششم قانون اساسی: امور کشور به اتکاءآراءعمومی اداره می شود ، از راه انتخابات ، انتخاب رییس جمهور،نمایندگان مجلس شورای اسلامی ،اعضای شوراها ونظایر این ها، از راه همه پرسی...بنابرین شرکت در انتخابات حق مردم است وهر یک از آحاد ملت می توانند با بهره گیری از این حق مسلم،سرنوشت خویش را برای یک دوره ی چهار ساله ی دیگر رقم بزنند ودر اداره ی امور جامعه، شریک وسهیم باشند...
با نزدیک تر شدن به تاریخ برگزاری انتخابات یازدهمین دوره ی ریاست جمهوری وچهارمین دوره ی شوراهای اسلامی شهر وروستا، جنب وجوش داوطلبین وبه عبارتی نامزد های احتمالی در هر دوانتخابات ونیز گروه ها وجریان های سیاسی برای فتح خاکریزهاو تحکیم مواضع خود در مقابل رقبا افزون تر وآشکار تر می شود وجامعه هرچه بیش تردر فضای انتخاباتی قرار می گیرد.
روز شمارانتخابات شامل فرایندهایی است که دست اندرکاران اجرا ونظارت را ناگزیر از فراهم نمودن بستری سالم وعاری از هر گونه آلودگی برای رقابت نامزد ها وجلوگیری ازسوء استفاده های احتمالی از این بستر می کند.تا مردم بتوانند با اطمینان کامل از امنیت آراء خود به پای صندوق های رای گیری بروند وگزینه های مورد نظر خود را در یک فضای آرام ومطمئن انتخاب کنند.
ازآن جا که باید هر یک از نامزدها الگووسرمشق قانون مندی وقانون مداری بوده وپای بندی خود را به رعایت قانون وصیانت از حقوق مردم، در عمل نشان دهند،لذا یکی از ملاک های ارزیابی درجه ی شایستگی وصلاحیت آن ها،نحوه ی عمل آن ها در جریان فعالیت های انتخاباتی است،بر مصداق مثل معروف:(سالی که نکوست از بهارش پیداست)اگر یک نامزد در پروسه ی فعالیت های انتخاباتی تابع اصول وملتزم به قانون نباشد،در صورت پیروزی در انتخابات نیز به قوانین بی اعتنابوده وتعهدی به حفظ حقوق دیگران نخواهد داشت.
هر چند تبلیغات لازمه ی انتخابات است وهر یک از نامزد ها حق دارند با بهره مندی از فرصت فراهم شده برای تبلیغات ،رزومه ی کاری وبرنامه های آتی خود را برای مردم تشریح وتوضیح دهند،اما هر گونه سوء استفاده از این فرصت ،مردود بوده وبرای مرتکبین نمره ی منفی به ارمغان می آورد.
تجربه ی دوره های گذشته نشانگر این واقعیت است که شماراندکی از نامزدها در فعالیت های انتخاباتی خود،پای بند قانون واخلاق بوده واکثریت قریب به اتفاق آن ها برای کسب آراء بیش تر وپیروزی بررقبا در دام افراط وتفریط گرفتارمی آیند وبرای نیل به هدف به هر وسیله ای ولو غیر قانونی وغیر اخلاقی متوسل می شوند.
نامزدی که آشکارا دروغ می گوید وبا قلب واقعیت ها وچه بسا تخریب رقبا می کوشد خود را فردی مفید ومقید به قانون جلوه دهد، با چه تضمینی می تواند از حقوق مردم صیانت کند؟
و یا نامزدی که می کوشد با یک وعده غذا یا یک هدیه ی کم ارزش ومبلغی ناچیز رای مردم را به پشیزی پیش خرید کند.چه هدفی را دنبال می کند؟! آیا این قبیل بذل وبخشش ها وریخت وپاش ها به مثابه ی سرمایه گذاری در یک طرح سود آور وسوء استفاده ی آشکار از آراء مردم نیست؟فردی که در وضعیت عادی حاضر به سیر کردن شکم حتی یک انسان گرسنه ونیازمند نیست،چرا در جریان انتخابات میلیون ها تومان برای شام وناهار اشخاص هزینه می کند؟!...