تبعات منفی آپارتمان سازی برای مردم

پدیده ی نسبتاً نو ظهور و در عین حال مشکل آفرین آپارتمان سازی در شهرهای مختلف کشورمان ، بویژه مراغه و روند روبه رشد آن در سال های اخیر ، بنا به دلایلی از جمله مشرف بودن آپارتمان ها به خانه های مجاور ، امنیت اجتماعی و روانی ساکنین این خانه ها را به مخاطره انداخته و موجب سلب آسایش و آرامش آن ها شده است .
احداث آپارتمان های چند طبقه ، در اکثر مناطق شهر ، بویژه در شرایطی که شهرداری ها با هدف کسب درآمد بیشتر ، اغلب در صدور مجوز ساخت برای آن ها ، ضوابط و معیارهای شهرسازی را نادیده گرفته و از برخی تخلفات ، مانند اضافه تراکم و طبقات و از همه مهمتر مشرف بودن ، چشم پوشی می کنند ؛ برای ساکنین این منازل مشکل آفرین شده و زندگی امن و راحت را به آن ها حرام کرده است .
ساکنین منازل مورد اشاره به منظور محفوظ نگاه داشتن خود از دیدرس آپارتمان نشینان ، اغلب مجبورند در تمام فصول سال با پنجره های بسته و پرده های کشیده در منازل خود زندگی کنند و از ظاهر شدن در چهار دیواری خانه ی خود به پرهیزند .
هر چند احداث آپارتمان در نفس خود ، مغایرتی با مقررات شهرسازی نداشته و قانونی برای منع آن وجود ندارد . با این وجود آیا در کشوری که بافت آن دینی بوده و مردمانش حجاب و عفاف را به عنوان یک ارزش و بلکه فریضه ی دینی محترم می شمارند ؛ آپارتمان سازی و آپارتمان نشینی ، آنهم در شرایط موصوف از نظر شرعی مباح است ؟ . در وضعیتی که نمایان بودن بخشی از موی سر برای خانم ها از مصادیق عدم رعایت حجاب شرعی بوده و طبق قانون جرم محسوب می شود ؛ آپارتمان سازی و به تبع آن سلب امنیت اجتماعی و اخلاقی مردم هر چند ناخواسته و غیر عمد ، با چه منطقی توجیه پذیر است ؟ و آیا وقت آن نرسیده است که مسئولین امر بویژه آیات عظام با توجه به مسئولیت های قانونی و شرعی خود در قبال جامعه در این زمینه صریحاً موضع گیری و اعلام نظر کنند ؟ و در صورت مغایرت آن با موازین شرعی و اخلاقی ، در جهت جلوگیری از تداوم آن تدبیری بیندیشند ؟ . بدیهی است که هر گونه بی تفاوتی و سکوت در قبال تداوم این قبیل ساخت و سازها و تخلفات مربوط به آن ، از سوی مسئولان و صاحب نظران ، پیامدهای منفی برای مردم مسلمان و جامعه ی اسلامی در برخواهد داشت که امید است مورد توجه و امعان نظر قرار گیرد .