در عصری که عصر رسانه ها نام گرفته است ؛ مطبوعات ، بعنوان رسانه ای که می توانند نیازها ی خبری و فرهنگی مخاطبان خود را متناسب با ارزش های حاکم بر جامعه تأمین کنند ، از اهمیّت ویژه ای بر خوردارند.
این رسانه ی مهم ، علاوه بر وظیفه ی اطلاع رسانی و انعکاس رخدادها ، رسالت روشنگری و تنویر افکار عمومی ، ترویج اخلاق ، آموزش راه و رسم زندگی اجتماعی و ارائه ی تحلیل های متنوع درباره ی موضوعات مختلف را بر دوش می کشد . مطبوعات همچنین م‍‍‍ؤظفند با نظارت هوشمندانه در کارکرد مدیران و کارگزاران ، هرگونه اشتباه و انحراف از موازین شرعی ، اخلاقی و قانونی را گوشزد کنند و رهنمودهای لازم را جهت اصلاح امور و رفع نارسائی ها ارائه دهند.
به لحاظ نقش تعیین کننده ای که این رسانه در ارتقاء سطح آگاهی های مردم و رشد و تعالی جامعه ایفا می کند ؛از آن بعنوان رکن چهارم دموکراسی نام برده اند . مطبوعات به تعبیری چشم بینا و گوش شنوای مردم و به مثابه ی پل ارتباطی مردم با مسئولان است . یکی از معیارهای سنجش سطح فرهنگ عمومی در جوامع پیشرفته ؛ میزان گرایش مردم به مطالعه ، بویژه مطالعه ی روزنامه هاست . در این جوامع ، روزنامه یکی از نیازها و ضرورت های اساسی زندگی مردم محسوب می شود .و آحاد شهروندان حداقل در یکی از نشریات محلی - منطقه ای یا سراسری آبونه می شوند و نشریه ی مورد علاقه ی خود را که اغلب حاوی تازه ترین خبرها ، رویدادها و مهمترین تحولات اجتماعی ، علمی ، فرهنگی ، اقتصادی و سیاسی منطقه و آگهی های مورد نیاز مردم می باشند ؛ در منزل یا محل کار تحویل می گیرند . در کشور ما اما گرایش مردم به مطالعه ی روزنامه ها بمراتب کم و ناچیز است و شمار اندکی از شهروندان ، به مطالعه ی روزنامه ها عادت دارند .
عدم استقبال اکثریت مردم به مطبوعات ، ریشه در عواملی دارد که دیریست در عرصه ی مطبوعات ، بویژه مطبوعات محلی خودنمائی می کنند .اصلی ترین این عوامل عبارتند از : رکود کمی و کیفی مطبوعات و فقدان جذابیّت های لازم برای مخاطبان در اغلب نشریات - عدم استفاده ی مطبوعات از ظرفیتهای واقعی خود و خالی بودن جای تحلیل های متنوع سیاسی ، اجتماعی ، اقتصادی ، فرهنگی ، تازه های علمی و فن آوری و سایر مطالب و موضوعات مفید و آموزنده در صفحات بسیاری از روزنامه ها ، خود سانسوری و پرهیز از انعکاس واقعیّت ها و رخدادها و گاهی درج مطالب و اخبار خلاف واقع و قضاوت های شتابزده در مطبوعات ، جناحی شدن مطبوعات و تبدیل برخی از آن ها به بلندگوی اشخاص و گروه های سیاسی ، اختصاص در صد قابل توجهی از ظرفیّت صفحات نشریات به درج آگهی های تجارتی ، تبریک ، تسلیت و تشکر ، عدم توجه کافی به نقطه نظرات و پیشنهادات مخاطبان در ارتباط با کم و کیف نشریات ، ناتوانی مطبوعات در ایجاد ارتباط صمیمی با مخاطبان و ...
نشریاتی که از بیشترین خواننده و در نتیجه بالاترین تیراژ بر خوردارند ، موفقیّت خود را مرهون ، همسویی و هم آوایی با اکثریت مردم و توانایی تأمین نیازهای خبری و فرهنگی مخاطبان خود در حد استاندارد های قابل قبول می باشند . و هیچ نشریه ای نمی تواند بدون اتکاء به پشتوانه ی مردمی و بی نیاز از حمایت مخاطبین به حیات خود در عرصه ی مطبوعات ادامه دهد . هر چند امروز مطبوعات ما از برخی مشکلات و کاستی ها در حوزه ی فعالیّت خود رنج می برند .اما این مشکلات نمی تواند از میزان توقع مخاطبان بکاهد و آن ها را به آنچه که مطبوعات برایشان تدارک می بینند قانع کند .لذا وظیفه ی دست اندر کاران است که یا مشکلات خود را بر طرف کنند و یا از انتشار نشریه صرفنظر نمایند .
جهت اطلاع دست اندرکاران از نقطه نظرات مخاطبان درباره ی کم وکیف نشریات افتتاح ستونی تحت عنوان : «شما چه می خواهید ؟» یا «نظر شما چیست ؟» در نشریه الزامی است.