در اولین هفته ها ی شروع به کار مهندس ابراهیمی ، شهردار پرتلاش شهرمان ، در یک گفت و گوی صمیمی با ایشان ، طرحی را پیشنهاد کردم که در عین سادگی و کم خرجی بسیار آموزنده بود . این طرح در واقع یک حرکت نمادین در راستای فرهنگ دهی به مردم بود . حرکتی که در بطن آن یک پیام مهم و اساسی نهفته بود . و اگر به مرحله ی اجرا و عمل در می آمد ؛ می توانست تحول قابل لمسی در رفتار مدنی و اجتماعی شهروندان و تربیت نو نهالان و نوجوانان ایجاد کند . ترتیب این حرکت از این قرار بود که آقای شهردار در یکی از ساعات پر ازدحام روز که اکثریت مردم در حال رفت و آمد در خیابان ها هستند ، به همراه شماری از کارکنان شهرداری ، مدیران دستگاه های اداری ، چهره های شاخص شهری و نیز اعضای یکی از NGO های زیست محیطی « ملبس به یونیفرم های مخصوص » ، با در دست داشتن پلاکاردهایی با این عبارت ها : شهر ما خانه ی ما ، شهر خود را تمیز و پاکیزه نگهداریم ، از ریختن زباله در سطح معابر و اماکن ، خودداری کنیم ... در خیابان های شهر راه می افتادند و هر از چند گاه زباله ای را از زمین بر می داشتند و آنرا در ظرف زباله می انداختند و این حرکت نمادین و در عین حال آموزنده را حداقل هر یک ماه یک بار تکرار می کردند . این حرکت ، بدون شک توجه مردم را به خود جلب می کرد و آن ها پیام شهردار خود را از خلال آن دریافت می کردند . کودکان نیز با مشاهده ی این حرکت بطور حتم با کنجکاوی دلیل آن را از والدین خود می پرسیدند و پاسخ می شنیدند که آقای شهردار با این حرکت به ما پیام می دهد و می گوید : ریختن زباله در کف زمین ، در جوی آب ، در پارک ها و کرانه های رودخانه و بطور کلی در محیط زیست گناه است و ما باید زباله های خود را در ظرف زباله بریزیم ...
آقای شهردار هم چنین ، با این حرکت به مردم می آموخت و در ذهن آن ها حک می شد که رفتار خود را در این زمینه اصلاح کنند و این عادت بسیار زشت و ضد اخلاقی و ضد اجتماعی را برای همیشه و مادام العمر ترک کنند و به بچه های خود بیاموزند که فرهنگ اصیل ایرانی ، آموزه های دینی و معیار های اخلاقی و اجتماعی به ما حکم می کند ، به پاکیزگی محیط زندگی خود اهمیت قایل شویم و آنرا همانند خانه های خود تمیز و پاکیزه نگهداریم . هم چنین این واقعیت را به آن ها یادآوری کنند که در جوامع پیشرفته و متمدن ، حتی در برخی از کشورهای تازه به دوران رسیده که سابقه ی تمدن و تاریخ آن ها به هیچ وجه قابل مقایسه با تاریخ و تمدن کشور ما نیست ، ریختن زباله ولو یک چوب کبریت در سطح زمین جرم محسوب شده و مشمول پرداخت جریمه می شود و شما اگر گذرتان از این کشورها بیفتد ، از تمیزی و زیبائی محیط زندگی مردم لذت می برید ...
متأسفانه آقای شهردار این پیشنهاد را دست کم گرفتند و به رغم مثبت بودن نتایج آن در کوتاه مدت به آن توجهی نکردند ، هر چند بر مصداق مثل معروف : « ماهی را هر وقت از آب بگیرند تازه است » این حرکت همیشه قابل اجراست . و ایشان می توانند همین امروز یا همین هفته آنرا به مرحله ی عمل درآورند .
در اینجا می خواهم ، ضمن تقدیر و تشکر از اقدامات بسیار مثبت و ارزنده ی آقای شهردار که از بدو شروع به کار خود تاکنون در راستای عمران و آبادانی مراغه انجام داده اند و آثار و نشانه های آن در جای جای شهرمان ملموس و مشهود است . برای دومین بار ظرف یک ماه مراتب گله مندی خود را از وضعیت نامطلوب نظافت شهر و جمع آوری زباله های خانگی ابراز کنم ، باشد که ایشان ، با وجود تراکم کار و گرفتاری های خدمتی ، هر از چند وقت یکبار از مناطق و محلات شهر دیدن کنند و با نظر خواهی از شهروندان و لمس مشکل از نزدیک در جهت رفع آن اقدام کنند.