رسانه ی ملی، همان طوری که از اسم و عنوانش پیداست، متعلق به آحاد ملت است و همه ی مردم حق دارند، بدون هر گونه تبعیض و تفاوتی،از امکانات و برنامه های آن استفاده کنند.
علاوه بر لزوم دست رسی آسان مردم به برنامه های صدا و سیما، متولیان این رسانه موظفند در یک حرکت حساب شده و منطقی، طول موج و دوربین صدا و سیما را در مناطق مختلف کشوربه گردش در آورند و اخبار رخدادها و تحولات این مناطق را به طور عادلانه،روی آنتن ببرند. با تأسف، باید گفت که مسئوولان صدا و سیمای استان آذربایجان شرقی در تقسیم امکانات این رسانه در بین شهرستان های تابعه ی استان، جانب عدالت را رعایت نکرده و از مجموع امکانات این رسانه سهم ناچیزی را به این شهرستان ها اختصاص می دهند. آنان حتی در بخش های خبری صدا و سیما، اخبار مربوط به رخدادهای شهرستان ها را به طور کامل پوشش نمی دهند و درصد قابل توجهی از ظرفیت این بخش ها را به انعکاس اخبار تبریز اختصاص می دهند.
در این میان، شهرستان مراغه، دومین و بزرگ ترین شهر استان بعد از تبریز، از جمله شهرهایی است که به رغم قرار گرفتن، در ردیف شهرهای خبرساز حضورش در رسانه ی ملی کمرنگ و بلکه بیرنگ است.
در سالهای اخیر، هر هفته یک برنامه ی نیم ساعته ی تلویزیونی، تحت عنوان: «سیمای مراغه» در این شهرستان ضبط و از سیمای استان پخش می شد که آن هم به لطف مسوولان این رسانه، مدتی است تعطیل و به بوته ی فراموشی سپرده شده است. لازم به ذکراست که باوجود تأمین هزینه های رسانه ی ملی از بودجه ی عمومی و از کیسه ی بیت المال، و با وجود در آمدهای قابل ملاحظه ی حاصل از پخش آگهی های تبلیغاتی، صدا و سیمای استان در ازاء پخش همین نیم ساعت، برنامه، مبالغی ازشهروندان مراغه ای مطالبه می کرد، که در نوع خود مایه ی تأسف و تعجب است.
اگر ظرفیت فعلی صدا و سیمای مرکز استان، براساس سهم سرانه ی جمعیت استان، در بین شهرستان های تابعه توزیع گردد؛ بایک حساب سرانگشتی، باید برای شهرستان هایی چون مراغه با حدود 300 هزارنفر جمعیت، حداقل هفته ای 5 ساعت برنامه ی تلویزیونی اختصاص داده شود. که متأسفانه این مدت حتی با احتساب بخش های خبری، ازچند دقیقه تجاوزنمی کند.
با عنایت به مراتب فوق، جا دارد، مسوولان مرکزصدا و سیمای استان بجای پخش فیلم ها و سریال های اغلب تکراری و تاریخ گذشته و تولید و اجرای برنامه های غیر ضرورو کم مخاطب، قسمتی از ظرفیت این رسانه را به نسبت سهم سرانه ی جمعیت و سایر برخورداری ها، برای پوشش اخبار، معرفی پتانسیل ها، نمایش آثار و میراث های فرهنگی، جاذبه های طبیعی، کارهای دستی، محصولات کشاورزی، سوغاتی ها، و تبیین نیازهاو بایسته های شهرستان های تابعه، بویژه مراغه اختصاص دهند.
بدیهی است که هر گونه بی توجهی به این امر مهم، به مثابه ی نادیده گرفتن حقوق قانونی شهروندانی است که بودجه ی سالانه و درآمدهای رسانه ی ملی به طرق مختلف، از جیب آنان تأمین می شود.
انتظار مردم مراغه از مسوولان و کارگزاران استانی و شهرستانی این است که با پی گیری جدی مسأله به بی عدالتی های موجود، در عرصه ی رسانه ی ملی پایان دهند.