انتخابات نهمین دوره‌ی مجلس شورای اسلامی با همه‌ی فراز و فرودها و شیرینی و تلخی هایش برگزار شد و ملت بزرگوار ایران، با حضور در پای صندوق های رای گیری و انتخاب نمایندگان خود، سرنوشت خویش را در حوزه ی قانون گزاری و نظارت، برای یک دوره ی چهار ساله ی دیگر رقم زدند . مردم شریف مراغه و عجبشیر نیز با شرکت گسترده در این انتخابات، به فرد مورد اعتماد خود رأی مثبت دادند و ایشان را با اکثریت قاطع آرا راهی بهارستان کردند.
با وجود احساس ضرورت، برای ارایه ی یک تحلیل موشکافانه و فراگیر از فرآیند انتخابات و رخدادهایی که در جریان برگزاری انتخابات، به وقوع پیوست و نیز به رغم لزوم بررسی علل و عوامل وجودی افزایش چشمگیر مشارکت مردم در این دوره نسبت به دوره های گذشته و دلایل اقبال قابل توجه مردم منطقه به حاج مهدی دواتگری و فاصله ی چشمگیر آراء دو نامزد شاخص و بالاخره چگونگی و چرایی رفرمی که در این دوره از انتخابات اتفاق افتاد ... و به لحاظ اهمیت برخی نکات، این نوشته صرفاً به بیان بایدها و نبایدهایی که لازم است با پایان گرفتن انتخابات، چه از سوی مردم و چه توسط منتخب مردم در نظر گرفته شود و کارهایی که در این مرحله انجام گیرد می پردازیم و آسیب شناسی انتخابات را به فرصت دیگری موکول می کنیم.
همان طوری که حاج مهدی دواتگری منتخب مردم مراغه و عجبشیر در بیانیه ی تقدیر و تشکر خود به درستی بیان کرده است : رقابتها با همه ی خوبی ها و چالش های آشکار و نهان، تمام شد و اکنون نوبت همکاری و همدلی در به کار گیری همه ی استعدادهای ملی و منطقه ای برای عمران و آبادانی است...
همه ی ما باید در یک خیزش همگانی و یک حرکت هم آهنگ، کلیه ی استعدادها و توانمدی های خود را در راستای تحقق توسعه ی همه جانبه ی منطقه و رفع مشکلات عدیده ای که مردم عزیزمان از دیرباز با آنها دست به گریبانند، به کار گیریم و دست در دست هم در این مسیر پر مسؤولیت گام برداریم . قدر مسلم این که یک فرد هر اندازه توانا و مسلط به امور قادر نخواهد بود همزمان در چند حوزه ی کاری فعال بوده و از عهده ی انجام امور برآید. فلسفه ی تفکیک مسوولیت ها و تقسیم کارها در رده های مختلف اداری و اجتماعی، این است که یک فرد بتوانند با تمرکز افکار و ظرفیت های خود در یک حوزه ی معین، وظایف و مسوولیت های محوله را به درستی و بی کم و کاست، انجام دهد.
براساس اصول مدون مدیریت، یک مدیر می تواند در یک حوزه ی کاری، با مسوولیت معین انجام وظیفه کند و هر گونه چند مسوولیتی و پراکنده کاری، موجب اتلاف انرژی و کاهش راندمان کاری مدیران شده و خروجی سازمان را به نازل ترین سطح ممکن تقیل می دهد. بنابر همین اصول، قانون، برای یک نماینده وظایف مشخصی را تعریف کرده که در اصول هفتاد و یکم الی نودم قانون اساسی به آنها تصریح شده است و اگر یک نماینده بتواند این وظایف را به نحو اکمل و احسن انجام دهد و نقش موثر خود را در تصویب قوانین پیشرفته و نظارت بر اجرای قوانین و امور منبعث از آن به درستی ایفا کند. کشور در مسیر توسعه گام بر می دارد و بسیاری از مشکلات و نارسایی ها بر طرف می شود.
متأسفانه شعارها و وعده های داده شده توسط نامزدها در ایام تبلیغات موجب القاء این تصور در مردم می شود که نماینده، مسوول و پاسخگوی همه ی مشکلات و نیازها بوده و موظف است در تمامی امور مرتبط با حوزه ی انتخابیه ی خود ایفای نقش کند. این تصور غلط ، وظایف اصلی و قانونی نمایندگان را تحت الشعاع قرارداده و انتظاراتی را در مردم ایجاد نموده است، که نمایندگان را با چالش های جدی مواجه میسازد. دامنه ی این انتظارات به اندازه ای وسیع و فراگیر است که گاهی مردم مشکلات خصوصی خود را نیز با نمایندگان در میان می گذارند و انتظار دارند برای آنها پاسخ مثبت دریافت کنند.
در خواست استخدام، تقاضای اخذ وام، تقاضای بخشودگی مالیات و عوارض ، مطالبه ی کمک هزینه ی مسکن، درمان و ازدواج، تقاضای انتقال، حل و فصل دعاوی حقوقی و ده ها درخواست ریز و درشت دیگری که اغلب شخصی و خصوصی بوده و پاسخگویی به آنها در حیطه ی وظایف نمایندگان نیست، نمونه هایی از مطالبات و انتظارات مردم از نمایندگان است که هر روز بر حجم و وسعت آنها، افزوده می شود . همچنین طرح مسایلی مانند نارسایی های بهداشتی و درمانی، مشکلات حمل و نقل، مشکلات صنفی ، امور مرتبط با وظایف شهرداری ... که همگی در حوزه ی مسوولیت مدیران شهری بوده و ارتباطی به حوزه ی کاری نماینده ندارد...
تداوم این وضعیت موجب شده نمایندگان بجای تمرکز تلاش های خود در انجام وظایف اصلی و برنامه ریزی برای مسایل کلان منطقه، به یک کارگزارمحلی بدل شوند و بخش اعظم وقت و انرژی خود را صرف پاسخگویی به مراجعات و مطالبات پراکنده و فرعی مردم کنند. این امر همچنین موجب شده، انگیزه ی هر گونه حرکت و تلاش مجدانه از مدیران محلی سلب و روحیه ی راحت طلبی و روز مرگی در آنها تقویت شود. به عبارت روشنتر، مدیران وقتی می بینند مردم برای هر کاری به نماینده ی خود رجوع می کنند و کاری به کار آنها ندارند، به عناصری بی تفاوت و بی مسوولیت بدل می شوند و ابتکار عمل و خلاقیت را از دست می دهند.
لازم به ذکر است که هنوز مرکب انتخاب حاج مهدی دواتگری خشک نشده و به مجلس نرفته است که هزاران تقاضای جورواجور به سویش سرازیر شده و هزاران نفر از وی درخواست ملاقات حضوری نموده اند که اگربخواهد به همه ی تقاضاها حتی با دو کلمه پاسخ دهد. باید ماه ها وقت بگذارد و از خواب و خوراک صرفنظر نماید. لذا مردم باید بجای طرح درخواست های پراکنده ، فرعی ، شخصی و بی ربط ، از نماینده این فرصت را برایش فراهم کنند که با تصویب قوانین پیش رفته و نافذ، نظارت در اجرای قوانین و عملکرد مسوولان در ابعاد ملی و منطقه ای ، باز کردن ردیف اعتباری در بودجه سالیانه برای طرح های منطقه، گنجانیدن پروژه های مهم و اشتغالزا در برنامه های توسعه ی ملی و وادار نمودن اعضای محترم هییُت دولت به تصویب و اختصاص طرح های زیر بنایی و نان و آبدار برای حوزه ی انتخابیه و تهیه و تقدیم طرح های پیش نهادی به مجلس شورای اسلامی و انعکاس مشکلات و نیازهای منطقه در مجلس و پی گیری مطالبات و نیازهای اساسی و عمده ی منطقه، نقش موثر خود را در حل مشکلات و تحقق توسعه ی متوازن حوزه ی انتخابیه به درستی ایفا کند.
واقعاً مطلب بجایی است. عده ای از همشهریان محترم با کشاندن مسائل زندگی و مشکلات به پیشگاه نماینده ی شهر حقوق مراغه و آینده ی شهر را با چالش روبرو میسازند. واقعاً خجالت نمی کشند. نماینده مسئولیتی فراتر از این درخواستها و انتظارها دارد.