اشاره
شرکت آتی ساز در نظر داشت مراغه را به ویترینی برای نمایش توانمندی های خود، در زمینه ی بازسازی بافت های فرسوده و ایجاد مناطق سیاحتی و توریستی تبدیل کند. از جمله طرح هایی که این شرکت برای نیل به این هدف ارائه داد: خیابان یا بلوار 120متری جام جم با مجموعه های اداری ، تجاری و مسکونی در طرفین خیابان ، آپارتمان های سه قلو در خیابان دارایی ، دهکده ی مدرن توریستی در تپه های مشرف به سد علویان و آپارتمان 36 طبقه با عنوان : ( باغ آپارتمان) بود که آپارتمان های سه قلو به علت توجیه اقتصادی برای شرکت ، در اندک مدت احداث و به بهره برداری رسیده و بقیه ی پروژه ها مانند خیابان 120 متری با تاخیر بیش از حد مواجه شد که این تاخیر همچنان ادامه دارد و دهکده ی توریستی و آپارتمان 36 طبقه به باد فراموشی سپرده شد و از آن ها تنها خاطره ای در ذهن ها باقی ماند. برای پاسخگویی به ده ها تماس تلفنی و مراجعات حضوری شهروندان مراغه ای در زمینه ی چگونگی و علل این وقفه ها بر آن شدیم : در همین زمینه با مدیر پروژه های آتی ساز در مراغه گفت و گویی انجام دهیم؛ لیکن ایشان با ذکر این دلیل که پاسخ به پرسش های مطرح شده از توان من خارج است،حاضر به گفت و گو با خبرنگار این نشریه نشد.
لذا به منظور اطلاع پرسشگران از سرنوشت این پروژه ها ، ناچار از چاپ پرسش های بی پاسخ به شرح زیر شدیم که امیدواریم مورد توجه مسُولان به ویژه مسُولان مرتبط با این مقوله قرار گیرد:
پرسش اول: آقای مهندس همان طوری که مستحضرید بر اساس قرارداد مشارکت مورخه ی 28/08/1381 فی ما بین شهردار ، شورای شهر و شرکت آتی ساز مقرر شد خیابان جام جم به عرض 60 متر و طول تقریبی 580 متر، مابین خیابان های کاشانی و اوحدی ، ظرف مدت دو سال از تاریخ عقد قرار داد (توسط شرکت آتی ساز احداث و تحویل شهرداری گردد) و ضمنا مقرر شد مجموعه های فرهنگی، مذهبی ، اداری ، تجاری و مسکونی به عرض 30 متر در طرفین و مجموعا 60 متر با 300 در صد تراکم ( متناسب با نیاز شهر مراغه) توسط شرکت آتی ساز احداث شود.
همچنین برابر بند ج ماده ی 2 همان قرار داد مقرر شد : اراضی طرفین خیابان به گونه ای نگهداری شود که هیچ لطمه ای به زیبایی شهر وارد نشود. اکنون با وجود گذشت متجاوز از 10 سال از تاریخ انعقاد قرار داد فوق نه تنها نسبت به ساخت مجوعه های فوق الذکر( به استثنای بخش هایی از مجموعه های تجاری ) و نیز نگهداری اراضی طرفین خیابان ، اقدامی به عمل نیامده است ، بلکه احداث خیابان 60 متری نیز که می بایستی ظرف مدت دو سال از تاریخ عقد قرار داد یعنی در تاریخ 28/08/1383 احداث و به شهرداری تحویل می شد ، تاکنون ابتر مانده و به استثناء یک باند بقیه همچنان به عهده ی تعویق افتاده است.
با عنایت به اینکه این تعویق طولانی، علاوه برکراهت چهره ی شهر و لطمه به زیبایی آن و ایجاد ناراحتی و نا امنی برای ساکنین اطراف طرح در واقع خساراتی را به اموال عمومی وارد نموده است.لطفا بفرمایید: الف ـ دلیل یا دلایل این تعویق بیش از حد چیست؟ ب ـ در این زمینه کدام یک از طرفین قرارداد کوتاهی نموده است؟ ج ـ بالاخره این طرح کی به سرانجام خواهد رسید؟
پرسش دوم : طرفین قرار داد تاکنون چند درصد به تعهدات خود عمل کرده اند؟
پرسش سوم: دلیل این کوتاهی ها چه بوده است؟
پرسش چهارم: آیا شهرداری بر اساس بند دوم ماده ی 6 قرار داد تاکنون از بابت عدم توفیق در تملک اراضی در مدت تعیین شده، خسارتی به شرکت آتی ساز پرداخت نموده است یا خیر؟
پرسش پنجم: آیا مبلغ 350 میلیارد ریال (موضوع مواد 3 و6 قرار داد) که شرکت آتی ساز جهت تامین هزینه های تملک املاک به حساب مشترک واریز نموده است برای این منظور کافی بوده، یا شهرداری مبالغی از بودجه ی عمومی برای این منظور هزینه نموده است ؟
پرسش ششم: برابر بند ج ماده ی 6 قرار داد ، طرفین این قرار داد متعهد گردیده است در صورت عدم انجام مفاد قرار داد و هرگونه عمل یا اقدامی که به نحوی ار انحاء موجب ایجاد خسارت و ضروزیان و یا کاهش ارزش افزوده برای طرفین بوده باشد با تعیین و تشخیص مراجع ذیصلاح و نظر داوران منتخب ، طرف قاصر متعهد و ملزم به جبران خسارت وارده به طرف دیگر خواهدبود، آیا شرکت آتی ساز از بابت تاخیر در انجام تعهدات خود به شهرداری ضرروزیان پرداخت نموده است؟
پرسش هفتم: عمده ترین دلیل عدم پیشرفت این طرح و ملحقات آن کدامند؟
پرسش هشتم: بالاخره این طرح کی به پایان خواهد رسید؟
پرسش نهم: پروژه ی دهکده توریستی یکی از برنامه های شرکت آتی ساز بود که درباره ی آن تبلیغات گسترده ای انجام شد و مردم بر اساس آن در آنجا سرمایه گذاری کردند، دلیل توقف این پروژه چیست؟
پرسش دهم: از آپارتمان 36 طبقه ( باغ آپارتمان مراغه) چه خبر؟
پرسش یازدهم: طبق مفاد صورت جلسه ی مورخه 8/02/1381 مقرر شده : الف ـ مقدار ده هکتار از اراضی تپه ی دور به دوران از قرار هر متر مربع 25000 ریال جهت ایجاد شهرک مسکونی ، آپارتمانی ب ـ مقدار ده هکتار از اراضی ضلع شرقی سد علویان از قرار هر متر مربع 500 ریال !! به منظور احداث واحدهای مسکونی ، ویلایی ج ـ مقدار 30 هکتار دیگر از اراضی منابع طبیعی اطراف سد علویان به صورت رایگان !! برای اجرای پروژه های فرهنگی ، خدماتی و تفریحی توسط شهرداری تملک و با تغییر کاربری و عدم مطالبه ی هیچگونه وجهی از قبیل عوارض پروانه ی ساختمان و تراکم در اختیار شرکت قرار دهد. جنابعالی از سیر تحول بند های مختلف این قرار داد چه می دانید ؟
ما در دو دهه هر چه از مقالات شما در خصوص پروژه های آتی ساز خواندیم توأم بود با بد بینی و ایجاد نا امیدی در دل مردم مراغه. زمانی خیابان جام جم را به تابوتی تشبیه کردید و زمانی به جسد متعفن. در اثبات گفته‌های جدیدتان امیدوارم با قلم قدرتمند خویش مقاله‌ای در خصوص فواید چنین پروژه‌ای بنگارید البته نه شتابان و بدون کارشناسی بلکه استفاده از نظرات بزرگان شهرسازی و مهندسان عمران (البته با ذکر منابع) را برای شما پیشنهاد می‌کنم. باور کنید اگر در طول این چند سال کمی هم بر نکات قوت این پروژه اشاره می‌کردید بدانید که وضع پروژه‌ها شاید بهتر از این می‌شد. در انتخابات سالهای گذشته عده‌ای سودجو از قلم شما سوء استفاده کردند و دلسوزان، مهندسان و مسئولان این شهر را به باد انتقاد گرفتند.
سلام دوست عزیز .در پاسخ قبلی گفتم: من با اصل پروژه مخالفتی نداشته و ندارم . برداشت شما از مقالات مورد نظرناصحیح است! بامروری دوباره در آن ها خواهید دید که تأکید من همواره برتأ خیردرپیشرفت پروژه بوده است .بله،وقتی یک پروژه ی دوساله پس از 11سال به نتیجه نرسد به جنازه ای تبدیل می شود که روی دست مردم مانده و باگذشت زمان متعفن شده است ومن هنوز هم برهمین عقیده پای بندم .تکرار می کنم: پروژه ی جام جم دراصل خوب ومورد تأیید است ؛به شرطی که درمدت معین به نتیجه می رسید ؛اما وقتی با وجود گذشت 11سال هنوز بخش هایی ازآن به صورت مشمُزکننده ای چشم هرناظری را می آزارد؛ نمی تواند مورد تأیید باشد . دوباره به شما سفارش می کنم:سعی کنید تحلیل ها یتان واقع بینانه باشد . موفق باشید .
با سلام خیابان جام جم از جمله پروژه های مبارک شهرستان مراغه است. حاصل هم فکری بخشی از جامعه‌ی مهندسان و دلسوزان شهر است. شما همواره بر طبل مخالفت با آن کوبیدید و با قلم خویش خواستید آن پروژه ی مبارک را به طرحی نامبارک تبدیل سازید. متاسف و متعجبم از اینکه پس از گذشت یک دهه از شروع پروژه -که نتایج و زیبایی های آن طرح برای عموم ظاهر و آشکار شده است- باز هم شما بر سر حرف اولتان هستید. مدرنیته شدن مراغه و آغاز ساخت و ساز در مراغه با این پروژه آغاز گردید و مراغه تبدیل به کانون ساخت و ساز شد. البته شما دارای انگشت شمار افراد همفکر هستید ولی بدانید اکثریت جامعه مخالف دیدگاه شما هستند. تبریک می گویم که شما در این صحنه یکه تاز میدانید. باید نتایج و اثرات این طرح‌ها را از مهندسان عمران و شهرسازی پرسید و بدون دیدگاه کارشناسی و مهندسی وارد چنین صحنه هایی نگردید. اگر چه مدت ساخت این پروژه به طول انجامید ولی در مقایسه با سایر پروژه ها مانند ورزشگاه 200000 نفری و اتوبان مراغه - هشترود - که حتی یک قطعه ی آن تمام نشده است- از روند و پیشرفت خوبی برخوردار است.
باسلام . نمیدانم چرا شماگاهی ازمطالب بنده سوء برداشت می کنید؟! آیا به نظر شما انعکاس عدم پاسخگویی یک مدیربه پرسش های یک خبرنگار و یا حتی یک شهروند درباره ی چگونگی وچرایی سیرمراحل اجرایی یک پروژه، دریک نشریه به معنای مخالفت بااصل آن پروژه ویا به قول جنابعالی "کوبیدن آن است" ؟! اصلاًدرکجای این مطلب اصل پروژه تخطیُه ویا باآن مخالفت شده است؟ همه ی یرسش های مطرح شده دراین مطلب ازدل مردم برخاسته وهرشهروندی حق دارد ازکم وکیف پروژه ی موردبحث وعلل تأخیر قابل ملاحظه ای که درانجام تعهدات طرفین قرارداد رخ داده وضررهایی که ازاین رهگذر به اموال و دارایی های مردم واردشده است اطلاع کافی ووافی داشته باشندومثلأ بدانندکه چرا پروژه ای که طبق قرارداد منعقده فیمابین شهرداری وشرکت آتی ساز می بایستی ظرف دوسال یعنی درسال 84 تحویل می شد پس ازگذشت 12 سال هنوزتحویل نشده است ؟و...امیدوارم بعد ازاین درتحلیل های خود تا این حد دچار تعصب نشده و واقع بینی راوجهه ی همت خود قرار دهید .