استمداد ساکنان منطقه ی (گللر) ازمسئولان

این جا منطقه ایست در حاشیه ی شهر ما. منطقه ای با بافت نا موزون و خانه های اغلب محقر و مردمانی محروم و در عین حال نیک نفس و نیکومنش و صد البته قانع و شاکر. آری این جا منطقه ی مسکونی (گللر ) است. منطقه ای نه چندان دور افتاده که مانند بیشتر مناطق فقیر نشین شهرمان از نبود امکانات رفاهی در اغلب زمینه ها به شدت رنج می برد و به توجه مضاعف مسئولان نیازمند است.

 در تاسوعای حسینی توفیقی دست داد که در مسجد نسبتاً بزرگ و آبرومند این منطقه که بنابه گفته ی یکی از امنای مسجد صرفاً با کمک های جانی و مالی اهالی احداث شده است ؛ با شماری از ساکنان خونگرم و صمیمی منطقه به گفت و گو بنشینیم . هر چند قصدم از حضور در آن مکان مقدس مصاحبه و پرس و جو درباره ی مشکلات و نارسایی های مبتلا به مردم نبود.اما دنباله ی صحبت نا خواسته به آنجا ها کشیده شد و تنی چند از ساکنان محل از رنج ها ، محرومیت ها و تبعیض هایی که در حقشان روا شده است سخن به میان آوردند ، از کمبود فضاهای سبز گرفته تا نبود مدارس راهنمایی و دبیرستان، از فقدان کتابخانه ی عمومی تا نیاز مبرم شان به مراکز تفریحی و ورزشگاه ، از مراکز فرهنگی تا درمانگاه ... و بالاخره نبود خطوط اتوبوسرانی و تاکسیرانی در منطقه و عدم دسترسی اهالی به وسایل نقلیه ی عمومی ... از جمله مشکلاتی بودند که ساکنان محل با نگارنده در میان گذاشتند و اصرار ورزیدند که آن ها را حتماً به سمع و نظر مسئولان برسانم .

در ضمن تأکید کردند به اینکه : در حال حاضر نبود خطوط اتوبوسرانی و تاکسیرانی در این منطقه یکی از اساسی ترین و  اولویت دارترین مشکلات و نیازهای مردم محسوب می شود. و متأسفانه به رغم انعکاس مکرر این مسأله به مسئولان ذیربط به ویژه فرماندار، شهردار و رئیس شورای شهر تاکنون در این مورد نتیجه ای عاید نشده و مسئول سازمان اتوبوسرانی شرط واگذاری خط اتوبوس به منطقه را آسفالت یکی از معابر دانسته ؛ لیکن شهردار محترم به ان توجهی مبذول نکرده است.

ساکنان منطقه همچنین اضافه کردند: نبود خطوط اتوبوسرانی و تاکسی در منطقه موجب شده است که اهالی محل، از زن و مرد، پیر و جوان ، دانشجو و دانش آموز و کارمند و کارگر برای دسترسی به وسایل نقلیه ی عمومی فاصله ی نسبتاً طولانی محل سکونت تا میدان مادر و بالعکس را در سرما و گرما و برف و باران ، با تحمل انواع مشکلات و صرف هزینه های مضاعف، با پای پیاده و با کفش پاره طی کنند و در این راه با حوادث و سوانح خسارت بار و جبران ناپذیری مواجه گردند ؛ کما این که تاکنون چند نفر از اهالی دچار چنین حوادثی شده و جان خود را از دست داده اند...

 ساکنان منطقه مسکونی گللر در خاتمه از مسئولان ذیربط مصرانه درخواست نمودند: به مشکلات آن­ان  در اسرع وقت            رسیدگی کنند و راضی نشوند حدود سه هزار نفر از اهالی مستضعف این منطقه از خدماتی که بخشی از هزینه های آن راخود پرداخت می کنند محروم باشند.                                                                                                                                                          (توضیح:این یادداشت درشماره ی1685 - دی ماه 1388روزنامه ی رصد به چاپ رسیده است.)