کودهای شیمیایی و سموم دفع آفات نباتی ترکیباتی هستند که کشاورزان با هدف بهره وری خاک و باروری محصولات از آن ها استفاده می کنند.این ترکیبات با وجود مزیت های ظاهری برای کشت و زرع و افزایش محصولات کشاورزی موجب برهم خوردن تعادل اکولوژیکی و آلوده شدن آب و خاک شده و با کاهش تدریجی حاصلخیزی خاک خسارات جبران ناپذیری را به زمین های کشاورزی وارد می کنند.
متخصصان تغذیه و محیط زیست در این که استفاده بی رویه و نابه جا از کودهای شیمیایی و سموم در کشاورزی، سلامت مردم را در معرض مخاطرات جدی قرار داده است، متفق القولند.
آمارها حاکی از آن است که سالانه هزاران نفر در اثر استفاده از میوه و سبزیجات غیرارگانیک به انواع بیماری های خطرناک، از جمله: سرطان، نارسایی های کلیوی و ریوی، بیماری های گوارشی، فلج حنجره، ام ـ اس و ... مبتلا می شوند.
بنا برنظر متخصصان تغذیه و محیط زیست : نفوذ این عناصر در بافت گیاهان و میوه ها با هیچ طریقی حتی شتشو و پختن رفع نمی شود.
کودها و سموم شیمیایی همچنین با شیر مادر به نوزادان منتقل و باعث ایجاد عفونت ریوی و گوارشی در آنان می شود .
ناگفته نماند که طعم نامطبوع محصولات کشاورزی در مقایسه با محصولاتی که به روش ارگانیک تولید می شوند، نتیجه استفاده نا به جا از این ترکیبات است.
با وجود این واقعیت ها نه تنها نظارت و کنترل کافی و مؤثر در استفاده از کودها و سموم غیرمجاز از سوی دولت و ارگان های ذیر ربط انجام نمی گیرد؛ بلکه سالانه مبالغ هنگفتی ارز، صرف واردات این مواد کشنده می شود.
موضوع دیگری که چند سال است در کشور ما رایج شده است: رسا کردن و رنگین کردن میوه ها با استفاده از مواد شیمیایی و تکنیک های غیر متعارف و نیز تهیه و تولید نوشابه، آب لیمو و به اصطلاح آب میوه با ترکیبات شیمیایی است. این نوشیدنی ها به رغم فقدان هرگونه مواد طبیعی در ترکیب آن ها در بسته بندی های پر زرق و برق و با نام ها ونشان های فریبنده به طور آزادانه و در جلوی چشم مسئولان به مصرف کنندگان عرضه می شود.
با وجود تأکید متخصصان مواد غذایی و مسئولان بهداشت و درمان، بر مضر بودن میوه های رنگ شده و آشامیدنی های صنعتی، این اقلام همچنان و در سطح انبوه تولید و بدون هیچ گونه مانع و رادعی در فروشگاه ها عرضه می شوند.
اگر آیندگان ما بدانند که اجدادشان مواد غذایی را با دست خود آلوده به سم کرده و مصرف می کردند درباره ما چه قضاوتی خواهند داشت و چه حکمی علیه مان صادر خواهند کرد ؟
آیا هیچ فکر کرده ایم که با تداوم این روند چه سرنوشت شومی در انتظار ماست؟ راستی چرا مسئولان و متولیان امور جامعه به خود نمی آیند و چرا نمی خواهند با اقدامات بازدارنده از نیمه راه ضرر برگردند و مردم را از بلایی که گریبان شان را گرفته است نجات بخشند؟!
توجه به این نکته نیز حایز اهمیت است که تداوم وضعیت موصوف افزون بر خسارت ها و ضررهای پیش گفته ، هزینه های درمانی دولت را به طور چشمگیری افزایش می دهد و اقتصاد کشور را بیش از پیش با رکود مواجه می سازد.