نکات قابل تأمل در انتخابات پیش رو " قسمت دوازدهم "

ادامه از قسمت یازدهم
یادآوری:
در قسمت یازدهم،  به این نکته اشاره کردیم که: اگر نامزدها هزینه‌های اغلب زاید و غیر ضرور در تبلیغات را که در هر دوره سر به میلیاردها می زند؛ تجمیع و صرف عمران و توسعه حوزه های انتخاباتی و رفع معضل بیکاری جوانان کنند؛ مردم به آنان اعتماد کرده و به شرکت در انتخابات تشویق و ترغیب می‌شوند...
هر چند نمی توان نقش مؤثر هزینه های میلیاردی را در موفقیت برخی از نامزدها در انتخابات، نادیده انگاشت؛ اما تجربه دوره های گذشته مؤید این واقعیت است که پول به تنهایی و به طور مطلق، عامل موفقیت نیست؛ بلکه نامزدهایی موفقند که با وجود کمترین هزینه، از پیشینه و کارنامه شفاف و قابل قبولی برخوردار بوده و صداقت و کار آمدی خودرا در مراحل مختلف زندگی و احیانا خدمت اداری در عمل به اثبات رسانیده باشند.
یکی از نامزد های انتخابات  دوره دهم مجلس شورای اسلامی در پاسخ به این پرسش که:  آیا در ایام انتخابات شاهد هزینه های  میلیاردی از سوی رقبای خود بوده است، تصریح می‌کند: "بله. فردی بود که  به رغم 3 تا 4 میلیارد تومان هزینه،  با من که 180 تا 190 میلیون تومان هزینه کردم، در آرای انتخابات اختلاف چندانی نداشت."
در دوره های گذشته نیز این واقعیت را به رأی العین دیدیم  که بسیاری از نامزد ها با وجود صرف هزینه‌های اغلب میلیاردی در فرایند انتخابات،  مورد اقبال مردم قرار نگرفتند و موفق به کسب آرای لازم برای ورود به مجلس نشدند؛  در مقابل نامزدهایی موفق بودند که در مقایسه با آنان، به کمترین هزینه ها بسنده کردند و یا به جای ریخت و پاش ها و بذل و بخش های آنچنانی برای تبلیغات، این هزینه ها را برای کمک به مؤسسات خیریه،  دستگیری از نیازمندان و امور عام المنفعه مانند: احداث پل، ساختن درمانگاه و مدرسه در روستاها، اهداء آمبولانس و تجهیزات پزشکی به بیمارستان ها و در سطوح بالاتر: ایجاد واحدهای تولیدی و مؤسسات اشتغالزا به منظور فراهم کردن فرصت های شغلی برای بیکاران و امثالهم،  اختصاص دادند.
ای کاش برخی از مردم، به آن مرحله از شعور سیاسی و اجتماعی می رسیدند که رأی خودرا با یک یا چتد وعده غذا و یا یک هدیه نا قابل و پشیزی وجه نقد، معاوضه نمی کردند و با در نظر گرفتن این واقعیت که رأی آنان در تغییر سرنوشت سیاسی اقتصادی و اجتماعی یک ملت مؤثر است؛  فقط به نامزدهایی  رأی می دادند که با دست خالی، بدون ریالی هزینه و فقط با چند قطعه عکس، یک زندگی نامه و یک برنامه، درعرصه انتخابات حاضر می شوند و تنها ره آورد شان برای انتخاب کنندگان: در عین تعهد و کاربلدی، صداقت و پاکدامنی بوده و از حضور در عرصه انتخابات، هدفی جز عمل به وظیفه و تکلیف، ندارند.
 کم نیستند چنین افرادی در جامعه ما که به علت ناپسند دانستن شیوه‌های اغلب بی رویه و ناخوشایند معمول در انتخابات، زندگی در انزوا و گمنامی را  به حضور در این عرصه ترجیح می دهند و  عطایش را به لقایش می بخشند.
 اگر مردم، طالب نماینده ای شایسته و اصلح،  به مفهوم واقعی کلمه هستند،  باید این قبیل افراد را از بین آحاد جامعه جستجو و کشف کنند و از ایشان مصرانه حواهش کنند که با نامنویسی در انتخابات،  به هموطنان و همشهریان خود خدمت کنند و منشأ خیر و برکت برای آنان باشند. و اگربرای معرفی و ارائه پیشینه و زندگی نامه آنان نیازی به هزینه بود که به طور قطع، رقمی اندک و ناچیز خواهد بود؛ این هزینه را بی هیچ پاداش و چشمداشتی بپذیرند و ویرا محترمانه و بزرگوارانه روی سر بگیرند و با سلام و صلوات به صحنه انتخابات، بیاورند.    ادامه دارد
به قلم: عباسعلی خسروداد