پیشگیری بهتر از درمان

طبق تعریف: پیشگیری عبارت است از اقداماتی که برای از بین بردن یا به حداقل رسانیدن زمینه بروز هر گونه رخداد ناگوار و کاهش هزینه‌های ناشی از آن، انجام می گیرد.
این رخداد، ممکن است از نوع آسیب های اجتماعی، جرایم و تخلفات، حوادث طبیعی و یا شیوع انواع ویروس ها و بیماری ها باشد.
 برای پیشگیری از هر یک از موارد فوق توسط جامعه شناسان، متخصصان و پزشکان، شیوه ها و دستورالعمل هایی ارائه می شود.
 با شیوع ویروس کرونا در اغلب مناطق کشور، این قبیل دستورالعمل ها به طور مداوم توسط پزشکان و مراکز بهداشتی و درمانی صادر و با استفاده از ظرفیت رسانه های مختلف از جمله فضای مجازی در سطح عمومی منتشر می‌شود.
 دستورالعمل های مذکور شامل: استفاده از ماسک، شستشوی مرتب دست‌ها، ضدعفونی کردن محل کار و زندگی، پرهیز از دست دادن و روبوسی، نزدیک نشدن و هم نفس نشدن با دیگران و در نهایت قرنطینه خانگی است.
 صدور این دستورالعمل ها هرچند لازم و ضروری است؛ اما کافی نیست. به دیگر بیان صدور دستورالعمل و تکرار و تأکید بر ضرورت رعایت آن به تنهایی و بدون فراهم کردن مقدمات و ابزارهای مورد نیاز آن، شعاریست بی حاصل و کاریست بیهوده و عبث!
 برای مثال: در شرایطی به ضرورت استفاده از ماسک، تاکید می شود که دسترسی به آن برای همگان مقدور نیست و بیشتر مردم با کمبود و حتی نبود این وسیله مواجهند.  متاسفانه به علت فقدان نظارت و کنترل کافی در کار تولید و توزیع ماسک، شماری از افراد سودجو و فرصت طلب، با دپو کردن این کالا و ایجاد نوعی بازار سیاه، آن را به چندین برابر قیمت واقعی عرضه می کنند. وسایل  ضد عفونی کننده نیز که باید در شرایط حساس کنونی به طور رایگان در اختیار مردم قرار گیرند، در بازار و داروخانه ها کمیاب و بلکه نایاب است!  و انواع کمبود ها، نا رسایی ها و ناهماهنگی ها که عمل پیشگیری را با مشکلاتی مواجه می سازد!
 موضوع دیگری که در شرایط کنونی مغفول مانده و در باره آن بحثی به میان نمی آید، عرضه غیر بهداشتی اغلب کالاها از جمله:  مواد غذایی و مصرفی توسط فروشندگان این کالاهاست. مثلاً: نانوایان با دستی که پول می‌گیرند با همان دست، نان تحویل مشتری می‌دهند. یا گوشت فروشی ها و عرضه کنندگان انواع مواد غذایی و مصرفی مانند مبوه و غذاهای پخته و از آن جمله: ساندویچی ها  و عرضه کنندگان غذای آماده، این کالاها را با دست های آلوده به پول به مشتریان خود تحویل می دهند! و این در حالی است که این کالاها را نه می‌توان  شست و نه ضدعفونی کرد!
 عرضه مواد غذایی در خارج از یخچال و در فضای آزاد و عرضه نان به صورت بسته بندی شده در سویر مارکت ها و اغلب در بیرون از مغازه و در معرض باد و خاک و انواع ویروس ها و باکتری ها نیز نمونه های دیگری از ضعف نظارت و بی توجهی متولیان بهداشت و درمان به این قبیل بی مبالاتی هاست که باید مورد توجه قرار گیرند
 آیا با این و ضعیت، صدور دستورالعمل و سر دادن شعار پیشگیری کافی است؟! مسئولان ذی ربط، در این زمینه ها چه تدابیری اندیشیده اند و تکلیف مردم با تداوم این روند چیست؟!