برخی از مدیران، وقتی جنبه های مثبت عملکرد شان را مورد تأیید قرار می دهی و زبان به تعریف و تمجید شان می گشایی، حتی یک بار ک ا... هم به آدم نمی گویند.
اما اگر بخواهی یکی از اشتباهات و نقاط ضعف آنان را زیر ال ببری و یا از آنان درباره ی مسایل مختلف حوزه ی مسئولیت شان توضیح بخواهی ، با این تصور که هدف از طرح این مسایل تخریب شخصیت یا تضعیف موقعیت اداری آنا ن است ؛ ضمن ارسال جوابیه های مفصل و تند و تیز و آمیخته به تهدید و توبیخ ، پرونده ات را که تا دیروز در بایگانی را کد خاک می خورد بیرون می کشند و ورق می زنند ؛ تا بلکه بتوانند نقطه ی ضعفی و سوء سابقه ای برایت دست و پا کنند و به قول معروف پته ات را بریزند روی آب و چنان آشی برایت بپزند که یک وجب روغن رویش ایستاده باشد...
و در همین راستا شروع می کنند به پرونده سازی و اتهام افکنی با عناوین مجرمانه از جمله: نشر اکاذیب ، تشویش اذهان عمومی ، تهمت و افترا ، توهین و اهانت ... و بالاخره تقاضای اشد مجازات ، به قصد یک گوشمالی جانانه و ... تا تو باشی که دگر ...
بله، این دوستان که خودشان را بری از عیب می دانند و عملکردشان را عاری از هر گونه ایراد و اشکال ، و اصلاً انتظار ندارند کسی به آنان بگو ید «تو»! با این توهم که منتقدان آنان دربست مغرضند و هدفی جز تخظئه و تخریب شان ندارند ، نهایت تلاش خود را به کار می بندند تا بلکه قلم فضول آنان را بشکنند وفارغ از هر گونه تعارضی در برج عاج خود به نشینند و به یکه تازی های خود در عرصه های قدرت بلامنازع ادامه دهند ، خود ببرند و خود بدوزند و خود تصمیم بگیرند...
این عده گویی نمی خواهند بپذیرند که این پست ها و میزها واختیارات به رسم امانت به آنان سپرده شده است و مردم به عنوان صاحبان اصلی انقلاب و کشور در همه حال حق دارند از برگزیدگان و خدمتگزاران خود در موارد گوناگون ، از جمله: چگونگی عملکرد ها ، میزان و بیلان دخل و خرج ها ، نحوه ی تصمیم گیری ها و ریزبرنامه هایشان سئوالاتی مطرح کنند و آنان را در صورت مشاهده ی هر گونه اشتباه یا انحراف از وظایف و مسئولیت های قانونی خود مورد بازخواست قرار دهند.
موضع گیری های قهر آمیزمدیران در قبال انتقادات مردم، ضمن مغایرت با موازین قانونی و اخلاقی بدون شک زمینه ساز جو بی اعتمادی و بدبینی در مردم بوده و تداوم این روند، موجبات گسستکی پیوند میان مردم و مسئولان را فراهم خواهد ساخت . مدیران صادق و مردمی، با انتقاد ها با سعه ی صدر و گشاده رویی برخورد می کنند و از هیچ نقدی ولو مغرضانه و ناروا بر آشفته نمی شوند.
در پایان این مقال همه ی مسئولان را در هر درجه و منزلت اداری و اجتماعی به همگرائی و همبستگی با مردم فراخوانده و از آنان انتظار داریم، ضمن حفظ و تقویت میثاق های مردمی خود انتقادها و پیشنهادهای منتقدان را که صدا البته به نیت خیر خواهی واصلاح امور و رفع مشکلات و تنگا ها ارایه می دهند، در جوی آکنده از تفاهم و تواضع پذیرا باشند و حتی به انتقادهای بی ربط و مغرضانه با ارایه ی دلایلی فانع کننده پاسخی منا سب بدهند . همچنین از منتقدان انتظار می رود در بررسی و نقد مسایل، ضمن حفظ حرمت و کرامت انسانی نقد شوندگان پا را از دایره ی عدل و انصاف فراتر ننهند و با تحلیل دقیق و صحیح واقعیت ها ، از هر گونه غرض ورزی و اعمال نظر شخصی در حق اشخاص جداً بپرهیزند.