سخنی با فرماندار جدید مراغه "قسمت دوم"

در قسمت اول این یادداشت، به ضرورت تدوین استراتژی و چشم انداز راهبردی برای توسعه متوازن و پایدار مراغه تأکید کردیم و فرماندار جدید را به استفاده اصولی از خرد جمعی و رهنمود های نخبگان، آگاهان و صاحب نظران و هچنین تجارب و اطلاعات مدیران پیشین در برنامه ریزی ها و تصمیم گیری ها فراخواندیم...

و اما از آنجا که بحث ما حول محور توسعه و ابعاد گوناگون آن دور می زند، لازم است توضیح مختصری درباره معنا و مفهوم واقعی این واژه و موارد مرتبط با آن ارایه دهیم : توسعه، ابعاد گوناگونی را در برمی گیرد؛ که از آن جمله می توان به:  تسریع در رشد اقتصادی، گسترش صنعت و تجارت، کاهش فقر و بیکاری و نابرابری، بهبود وضع معیشت مردم، ارتقاء سطح فرهنگ عمومی و در نهایت ایجاد نظام اقتصادی و اجتماعی مبتنی بر عدالت و افزایش مشارکت مردم در امور جامعه اشاره کرد. 

در یک نگاه واقع بینانه به وضعیت کنونی مراغه، به خوبی در می یابیم که این شهر طی  دهه های گذشته از تحولی که بتوان عنوان توسعه را در ابعاد گوناگون به آن اطلاق کرد برخوردار نبوده و در واقع یک شهر توسعه نیافته و بلکه عقب مانده محسوب می شود.

در بعد اقتصادی، مراغه با وجود ظرفیت های لازم برای ایجاد واحدهای بزرگ صنعتی، تولیدی و اشتغالزا و استعداد کافی برای اجرای طرح های مهم و اساسی در حوزه های مختلف، از جمله:  کشاورزی و زیرشاخه های آن، مانند: پرورش دام و طیور، زنبور داری، صنایع تبدیلی و خشکبار و نیز صنعت گردشگری و صنایع دستی از جمله فرش دستباف، متأسفانه نتوانسته است به یک توسعه اصولی در این زمینه ها دست یابد.

واقعیت این است که سیاستهای غلط و اغلب غیرکارشناسی و نبود برنامه ای راهبردی در حوزه کشاورزی و عدم حمایت اصولی از کشاورزان و فعالان این حوزه، موجب شده است پتانسیلهای موجود در آن، تا حدود زیادی هرز رفته و از چرخه انتفاع و تولید خارج شوند. فراهم نبودن زیرساختهای لازم، مانند: راههای مواصلاتی، مهار آبهای سطحی و مدیریت آبهای زیرزمینی، سیستم مکانیزه آبیاری، ماشین آلات پیشرفته، امکانات رفاهی و آموزش و بهداشت برای روستاییان، همچنین: نبود برنامه ای برای تضمین خرید محصولات کشاورزی و از همه مهمتر، نبود صنایع تبدیلی جهت فراوری و بسته بندی محصولات کشاورزی و دامی، به ویژه میوه و صیفی جات و صدور آنها به خارج از کشور و بالاخره نبود نمایشگاههای دائمی جهت معرفی و عرضه محصولات و دست آوردهای این صنعت، نمونه هایی از آ ثار و تبعات منفی و بلکه مخرب سیاستهای غلط و سوء مدیریت در حوزه کشاورزی، دامداری و پرورش زنبورعسل در ادوار گذشته بوده و تداوم این روند طی سالیان دراز، موجبات بی تحرکی، بی رونقی و رکود نسبی در این حوزه را فراهم آورده است؛ لذا شایسته است مسئولان ذی ربط، با استفاده صحیح از ظرفیتها و پتانسیلهای این بخش و جلب مشارکتهای بخش خصوصی و سرمایه گذاران بومی و غیربومی، در راستای رونق بخشیدن به امر کشاورزی و صنایع وابسته برنامه ریزی کنند.

و اما یکی از مهمترین صنایعی که می تواند، به عنوان یکی از محورهای مهم توسعه مراغه مورد توجه قرارگرفته و در رشد و شکوفایی این شهر نقش اساسی ایفا کند، صنعت گردشگری و صنایع دستی است. این شهر با حداقل 300، اثر کم نظیر تاریخی و تپه های باستانی و نیز موزه ایلخانی جزو ده شهر مهم دارای بافت تاریخی و فرهنگی در کشور است که با کمترین توجه می تواند به یکی از قطب های مهم گردشگری در منطقه تبدیل شود و سالانه هزاران گردشگر داخلی و خارجی را به خود جلب کند.علاوه بر آثار و میراثهای غنی فرهنگی، وجود جاذبه های متنوع طبیعی و چشم اندازهای دل انگیز، در باغ شهر مراغه بستر مناسبی است برای جلب گردشگران و کسب درآمدهای سرشار از این طریق.

 صنعت گردشگری با وجود ویژگیها و امتیازات انکارناپذیرش برای توسعه، متأسفانه تاکنون، به طور جدی مورد عنایت قرار نگرفته و از ظرفیت های بالقوه آن برای تحقق توسعه مراغه استفاده نشده است. تحقق احیا و رشد صنعت توریسم در مراغه نیازمند تدوین برنامه ای راهبردی و ایجاد زیرساختهای لازم، مانند: هتل، بازارچه های سنتی، مراکز تفریحی، راههای ارتباطی، مرمت و احیاء آثار و ابنیه باستانی و معرفی میراثهای فرهنگی این شهر به گردشگران داخلی و خارجی، با استفاده از امکانات رسانه ای و چاپ و انتشار پوستر و در نهایت سرمایه گذاری در راستای توسعه این صنعت است که امیدواریم مورد توجه قرار گیرد... ادامه دارد

  بیست و هفتم تیرماه 99 عباسعلی خسروداد