بی تدبیری مسئولان ذی ربط، این بار، در فرایند واکسیناسیون!

  ارزش جان انسانها با هیچ معیار مادی قابل اندازه گیری نیست. انسان حاضر است تمام دارایی خود را برای حفظ جان و تأمین سلامت خود هزینه کند. در آموزه‌های دینی هم به اهمیت و ارزش جان انسانها تأکید شده است؛ برای مثال: اگر روزه گرفتن برای سلامت انسان مضر باشد واجب نیست و باید کفاره آنرا بپردازد. بر این اساس، دولت موظف است با به کارگیری کلیه امکانات، از جان مردم در مقابل انواع حوادث، به ویژه بیماری‌ها حفاظت کند. در همین راستا بیشتر کشورها از اولین روزهای شیوع ویروس کرونا کوشیده اند با اقدامات سریع و گسترده، از جمله: قرنطینه، اعمال محدودیت در رفت‌ و آمدها و فعالیتهای اقتصادی و اجتماعی و در نهایت واکسیناسیون مردم از افزایش آمار مرگ و میرهای ناشی از این بیماری جلوگیری کنند. در کشور ما اما به این مسئله مهم و حیاتی بهای لازم داده نشده و آن طوری که باید و شاید، اقدامات مفید و مؤثری برای پیشگیری و مقابله با این ویروس خطرناک، انجام نگرفته است.

با وجود گذشت نزدیک به شش ماه از آغاز واکسیناسیون، در کشورهای جهان و پیشتازی اغلب کشورها در این راستا، در کشور ما تاکنون درصد اندکی از مردم، آن هم به صورت نامنظم و بدون یک برنامه روان، واکسن دریافت کرده‌اند!

 برای برخی از اقشار و گروههای سنی هم که دز اول واکسن را دریافت کرده‌اند دز دوم در فاصله زمانی معین (تاریخ قید شده در روی کارت‌های واکسیناسیون) تزریق نشده و مسئولان ذی ربط علت این تأخیر را بد عهدی شرکت های خارجی و نرسیدن محموله واکسن از کشورهای طرف قرارداد، عنوان می کنند و مردم را تا تحقق این امر به شکیبایی فرا می خوانند! این در حالی است که برابر نظر کارشناسان: تأخیر در فاصله زمانی تعیین شده برای تزریق نوبتهای بعدی واکسن، موجب بلا اثر شدن نوبت های قبلی می شود؛ بنا بر این، مسئولان ذی ربط، می بایستی واکسن مورد نیاز برای نوبت های بعدی و حد اقل، نوبت دوم را همزمان با نوبت اول تهیه و در یخچالهای مخصوص، نگهداری می کردند.   

مسئله حایز اهمیت دیگر در زمینه واکسیناسیون، از نظر کارشناسان این است که دزهای بعدی واکسن باید از نوع و مارک همان دز اول باشد و این در حالی است که برخی از مسئولان از احتمال تزریق نوع دیگری از واکسن در نوبت های بعدی خبر می دهند! 

بنا بر آنچه گذشت: آشفتگی و اختلال موصوف در واکسیناسیون افراد را با هیچ منطقی جز با بی تدبیری و بی برنامگی مسئولان ذی ربط، نمی توان توجیه کرد؛ لذا باید با توجه به اهمیت و ضرورت تأمین سلامت و حفظ جان مردم، در رفع مشکلات پیش آمده در این زمینه گامهای سریع و مؤثری برداشته شود.

به تاریخ بیستم اردیبهشت ماه 1400 عباسعلی خسروداد