نقدها و مقالات مطبوعاتی عباسعلی خسروداد

روزنامه‌ نگار: از 1372 تاکنون، رئیس انجمن هنر های نمایشی ( 1371)، رئیس انجمن نویسندگان مراغه از 1392 تا 1396

نقدها و مقالات مطبوعاتی عباسعلی خسروداد

روزنامه‌ نگار: از 1372 تاکنون، رئیس انجمن هنر های نمایشی ( 1371)، رئیس انجمن نویسندگان مراغه از 1392 تا 1396

در سالی که گذشت ... (قسمت دوم)

اشاره : در بخش اول این نوشتار با ابراز تأسف از این که برخی از مدیران و کارگزاران ، خود را پای بند به گزارش کارکرد خود به مردم نمی دانند و تأکید بر این نکته که مطبوعات موظفند : در راستای عمل به رسالت خود با گزارش رخدادها و دگرگونی های حوزه ی فعالیت خود ، خلاء حاصل از این کوتاهی را پر کنند ... کارکرد ده ماهه ی حاج مهدی دواتگری را هر چند فهرست وار بر شمردیم و وعده کردیم : از این پس کارکرد دیگر مسوولین را نیز به نوبت در معرض نقد و نظر قرار دهیم ...
در این بخش ، نوبت به بررسی و نقد کارنامه ی مهندس ابراهیمی شهردار سخت کوش مراغه می رسد : آن سان که بارها گفته و نوشته ایم ، کارنامه ی فعالیت ایشان در هم سنجی با همتایان وی چشم گیر و در خور توجه بوده و هر انسان منصف و قدر شناسی به این واقعیت اذعان دارد که ابراهیمی یکی از پرکارترین شهرداران در ادوار گذشته بوده و با اجرای طرح های پرشمار در جای جای مراغه ، توانسته است چهره ی شهررا به گونه ی آشکار دگرگون کند .
با این وجود برخی از شهروندان بر این باورند که ایشان اجرای طرح های مهم و زیر بنایی را در کارنامه ی خود ندارد و فعالیت های وی اغلب بر مدار زیبا سازی و ایجاد فضای سبز دور می زند .
این گروه از شهروندان مدعیند : 1- آقای ابراهیمی با وجود دست رسی به بودجه ی قابل توجه و درآمدهای کلان از محل اخذ انواع عوارض و از همه مهم تر فروش املاک و اراضی شهرداری ، فاقد اراده ی لازم برای اجرای طرح های اساسی و اولویت دار مانند : مسیر گشایی - احداث میادین - ایجاد پل های زیر گذر و روگذر و اتمام طرح های ناتمام ، از جمله کارخانه ی کمپوست و پایانه ی مسافربری بوده و منابع و امکانات شهرداری را صرف اجرای طرح های زودبازده وچشم نواز نموده است ، 2- در زمان تصدی ایشان ، بیش ترین تخلفات ساختمانی بویژه در حوزه ی بلند مرتبه سازی در مراغه اتفاق افتاده و با وجود لطمات و خسارات جبران ناپذیر به شاکله و ساختار شهر ، ایشان صرفاً با هدف کسب درآمد بیش تر برای شهرداری ، از این تخلفات جلوگیری به عمل نیاورده است . 3- به رغم استفاده ی مداوم از ماشین آلات شهرداری تاکنون اقدام شایسته ای در راستای نو سازی ناوگان و جایگزین کردن آن ها به عمل نیاورده و در صورت تغییر شهردار طبعاً شهرداران بعدی وارث انواع مشکلات و کمبودها در شهرداری خواهند بود . 4- ابراهیمی همچنین در امر استخدام پرسنل در بخش های مختلف جانب تعادل را رعایت ننموده و شمار قابل توجهی از افراد فاقد تخصص و شرایط لازم را استخدام نموده است .
با احترام به رأی و نظر این قبیل شهروندان ، لازم است به این نکته اشاره کنم که نباید فعالیت های مثبت و مفید ابراهیمی را نادیده گرفت و به آن بهاء لازم را نداد .
و اما با عنایت به پرشمار بودن طرح های ریز و درشتی که شهردار مراغه در مدت تصدی خود درجای جای شهرمان به مرحله ی اجرا و عمل درآورده و نیز با توجه به این که ایشان کارکرد خود را به طرق مختلف و به صورت روزشمار گزارش نموده است . . در اینجا به اهم آن ها اشاره می کنیم و قضاوت نهایی در این زمینه را به عهده ی مردم وا می گذاریم .
ازمهم ترین طرح هایی که توسط مهندس ابراهیمی و کارکنان زحمت کش شهرداری در مدت 5 سال و اندی به مرحله ی اجرا و عمل درآمده است ، می توان به موارد زیر اشاره نمود :
-1 سامان دهی بستر و سواحل رودخانه ی صافی چای و تبدیل آن به تفرجگاه عمومی، 2-  سامان دهی کانال مابین فاز 1 و 2 شهرک ولی عصر ( عج )، 3- احداث پارک ایثار در یکی از محلات شهرک ولی عصر ( عج )، 4- احداث شهرداری منطقه ی 2، -5 شروع عملیات اجرایی کنار گذر غربی، 6- شروع عملیات اجرایی پایانه ی مسافربری، 7- احداث ساختمان واحد خبر، 8- بهسازی فاز اول شهرک گلشهر و احداث میدان رسالت ، 9- احداث پیست قایقرانی، 10- احداث پارک مسافر در ورودی های شهر، 11- احداث پارک کوثر در فاز 2 شهرک ، 12 - احداث ساختمان چند منظوره در ابتدای اتوبان امیرکبیر، 13 - احداث ساختمان فرهنگسرای شهرداری در شهرک، 14- تعریض جاده ی علویان و احداث میدان شهداء و بلوار طبیعت، 15 - تجهیز پارک شادی و بهسازی پارک ملت و ...

در سالی که گذشت ... (قسمت اول)

راستی چه خوب بود اگر انسان در پرش های گوناگون زندگی خود (آخر هر روز - آخر هر هفته - آخر هر ماه و آخر هر سال )، لحظاتی به عقب بر می گشت و کارنامه ی خود را به دقت مورد بازنگری و موشکافی قرار می داد و با یک نقد منصفانه و به دور از هر گونه خودبینی و خودپسندی و تعصب ، سره را از ناسره جدا می کرد و آن ها را در ترازوی وجدان خود سبک ، سنگین می کرد و از خود می پرسید : روز گذشته - هفته گذشته - ماه گذشته و سال گذشته چه مقدار از کارهایش مثبت و مفید و مثمر ثمر و چه مقدار منفی و مضر و بی فایده بوده است؟ در محیط زندگی و در حوزه ی مسوولیت و مأموریتش منشاء چه خدمات و خیراتی بوده است ؟ چه کمکی به رفع مشکلات مردم نموده است ؟ ، چه گرهی از کار فروبسته ی خلق ا... گشوده است ؟ و یا خدای ناکرده چه اندازه نسبت به مسوولیت های ، اجتماعی - دینی ، اخلاقی و فرهنگی اش بی تفاوت بوده است ؟ و در مجموع کفه ی کارهای مثبت اش سنگین تر بوده است یا کارهای منفی اش ؟
اتخاذ این رفتار و روش ، برای هر یک از مسوولین و متولیان امور ، ( به طریق اولی ) لازم و ضروریست و چه خوب است اگر آن ها نیز قبل از این که دیگران عملکردشان را مورد بازبینی و ارزیابی و نقد قرار دهند ، لحظاتی به عقب بر گردند ، و وجدان خود را قاضی قرار دهند و در محکمه ی وجدان از خود بپرسند : آیا در روزها و هفته ها و ماه ها و در سالی که گذشت از عملکرد خود راضی و خشنودند ؟ . آیا وقت و انرژی و ساعات اداری خود را صرف انجام وظیفه و خدمت به مردم و رفع مشکلات و جبران کمبودها نموده اند ؟ و یا این سرمایه ها را که در واقع به مردم تعلق دارند ، به بطالت و بیهودگی و کم کاری و بی مسوولیتی سپری نموده اند ؟ و کارنامه ی خدمتی شان پر است از نقطه ها و لکه های سیاه و منفی و مضر و به همین علت پیش وجدان خود احساس شرمندگی و سرمشاری می کنند و روی دیدن مخدومین و ولینعمت های خود را ندارند ؟...
متأسفانه باید به این واقعیت اذعان کرد که روحیه ی خود بازبینی و خود داوری و خود حسابی ، در جامعه ی ما کمرنگ و بلکه بیرنگ است و کمتر مسوولی خود را مقید به بازنگری عملکرد خود و گزارش داوطلبانه و صادقانه ی آن به افکار عمومی می داند . گویی این گروه از مسوولین نمی دانند و یا نمی خواهند بدانند که اطلاع از عملکردها و دخل و خرج ها و سود و زیان ها حق مسلم  مردم است و هیچ مسوولی حق ندارد این اطلاعات را از مردم مخفی یا کتمان کند .
در هنگامه ی این بی مبالاتی ها اما مطبوعات موظفند در راستای عمل به رسالت خود و به مثابه ی چشم و گوش مردم ، هر از چند گاه گزارشی جامع و فراگیر از رخدادها و تحولات حوزه ی فعالیت خود تنظیم و به افکار عمومی منعکس نمایند .
 از آنجا که بازنگری تحولات و عملکردها در یک سالی که گذشت به تفکیک و به صورت جداگانه و جزء به جزء ، از حوصله ی این مقال خارج است ، در این جا صرفاً به بررسی اهم رخدادها می پردازیم و مشروح آن را به مجال دیگری وا می گذاریم . این بررسی را ابتدا از عملکرد تقریباً ده ماهه ی حاج مهدی دواتگری نماینده ی پرتلاش مردم مراغه - عجب شیر در مجلس شورای اسلامی آغاز می کنیم . اما قبل از این کار تذکر چند نکته را در ارتباط با موضوع مورد بحث ضروری می دانیم . نکته ی اول این که طبق مندرجات اصول هفتاد و یکم الی نود و نهم قانون اساسی : وظیفه ی اصلی نمایندگان در دو حوزه ی قانون گزاری و نظارت بر حسن جریان امور خلاصه می شود ؛ اما با توجه به انتظاراتی که در طول زمان از نمایندگان بوجود آمده ، ( صرف نظر از اینکه این انتظارات چگونه و از کجا ناشی شده ) هر یک از نمایندگان افزون بر وظایف اصلی خود ، حلال بسیاری از مشکلات حوزه ی انتخابیه ی خود بوده و بار سنگین پاسخگویی به انواع خواسته های موکلین را بر دوش می کشند . (که نگارنده قبلاً طی مقالات مبسوط به این موضوع پرداخته ام . )
نکته ی دوم این که : بر کسی پوشیده نیست که دوره ی نمایندگی آقای دواتگری با برخی مشکلات اقتصادی و کمبود بودجه و امکانات هم زمان بوده و بر خلاف دوره های قبل دست ایشان در جذب اعتبارات و تأمین امکانات تا حدود زیادی بسته است . لذا مردم باید با درک این حقیقت که هیچ طرح و برنامه ای بدون پشتوانه ی مالی و جذب اعتبارات لازم قابل اجرا و عمل نمی باشد ، انتظارات خود را با وضعیت موصوف تطبیق و تعدیل کنند و اگر پاسخگویی به برخی خواسته ها بنا به دلایل فوق از عهده ی ایشان ساقط است ، آن را به حساب کم کاری - ناتوانی و یا خدای ناکرده کوتاهی ایشان نگذارند .
سومین نکته این که اگر کارنامه ی 10 ماهه ی آقای دواتگری را با عملکرد نمایندگان ادوار گذشته در مدت مشابه ، حتی بدون در نظر گرفتن مشکلات موصوف مقایسه کنیم ، خواهیم دید که فعالیت ایشان چه در حوزه ی ملی و چه در بعد منطقه ای ، به طور نسبی ، به مراتب چشمگیرتر و پر محتوی تر است . لذا بر مصداق مثل معروف : سالی که نکوست از بهارش پیداست ، می توان در سال های آتی به افق های روشنی در آینده ی منطقه امیدوار بود .
و اما با عنایت به این که آقای دواتگری عملکرد خود را در مقاطع و مناسبت های گوناگون ، از طرق مختلف به افکار عمومی منعکس نموده اند . لذا در این نوشته محض یادآوری به بیان فهرست وار فعالیت های ایشان در حوزه ی ملی و منطقه ای در ده ماهه ی گذشته بسنده می کنیم .
در حوزه ی ملی ، می توان علاوه بر ایفای نقش قانونگذاری ، به انتخاب ایشان به سمت رییس کمیته ی مطالبات ملی مجلس - رییس کمیته ی تحقیق و تفحص از تبصره ی 13 و مدیریت حمل و نقل سوخت - مسوولیت رسیدگی به پرونده ی فوت یک شهروند در بازداشتگاه پلیس فتا - مسوولیت رسیدگی به پرونده ی قربانی حادثه ی تصادف دیپلمات عربستان صعودی و چندین تذکر آیین نامه ای و سخنرانی قبل از دستور اشاره نمود .
در بعد منطقه ای نیز : تلاش در جهت تصویب اعتبار لازم برای طرح مهم آزاد راه و پی گیری مراحل مختلف آن که تاکنون مسکوت مانده بود - تلاش در راستای تصویب تأسیس دانشکده ی علوم پزشکی و خدمات بهداشتی ، درمانی در شهرستان مراغه و پی گیری های لازم در زمینه ی اجرای سریع این مصوبه که از آرزوهای دیرینه ی شهروندان مراغه ای بود  - کوشش درجهت را ه اندازی پارک علم و فن آوری ، به منظور حمایت و پشتیبانی از نخبگان مراغه - اخذ مجوز لازم برای احداث 7 باب مدرسه برای روستاهای فاقد مدرسه - پی گیری های لازم جهت اعاده ی 180 هکتار از زمین های درحال واگذاری اطراف سد احمد به صاحبان اصلی آن ها - تلاش در جهت تأمین و نصب توپ ضد تگرگ برای پوشش 150 هکتار از اراضی و باغات در منطقه ی آغاجری - اقدامات لازم در جهت راه اندازی شبکه های دیجیتالی سیما در شهرستان مراغه - جذب سرمایه گذار برای احداث گاوداری 4500 رأسی در مراغه - جذب اعتبار برای آسفالت راه چندین روستا - افزایش چندین رشته ی کارشناسی و کارشناسی ارشد در دانشگاه های آزاد - سراسری و علمی کاربردی - پی گیری پروژه ی جام جم و تلاش در جهت اتمام باند دوم این خیابان - تلاش در جهت تأمین اعتبار برای پوشش کانال محله ی  انزاب و رفع مشکلات این پروژه - رفع مشکل صادرات سیب مراغه با برند مراغه که طی سالیان متمادی به نتیجه نرسیده بود - پی گیری های لازم در زمینه ی قرارگرفتن پروژه ی استادیوم 5 هزار نفری مراغه در مهر ماندگار تا مرحله ی مناقصه و واگذاری به پیمانکار - تلاش در جهت تأمین اعتبار برای احداث شبکه ی فاضلاب در مناطق حاشیه ای و ... از جمله اقدامات و فعالیت های آقای دواتگری در مدت 10 ماه نمایندگی ایشان می باشد ...

ما و انتخابات (قسمت سوم)

                                                                                                                                                                                                                                                                             یادآوری : در قسمت های گذشته ، ضمن تبیین اهمیت انتخابات ، بویژه انتخابات مجلس شورای اسلامی و وظایف سنگین و خطیر نمایندگان ، درباره ی تخلّفات و بد اخلاقی های انتخاباتی و لزوم رعایت موازین اخلاقی و قانونی در تبلیغات ، به تفصیل سخن گفتیم ، مسئولان و دست اندرکاران اجرا و نظارت در انتخابات را به برپایی انتخاباتی سالم و بی خدشه فرا خواندیم ... و در نهایت به ضرورت حضور آگاهانه و هوشمندانه ی مردم در پای صندوق های رأی گیری تأکید ورزیدیم ...
و اما با نزدیک تر شدن به تاریخ برگزاری انتخابات ، طبعاً جنب و جوش کاندیداها و جریان های سیاسی ، برای فتح خاکریزهاو تحکیم مواضع خود در مقابل رقبا افزون تر و آشکارتر می شود و جامعه هر چه بیشتر ، در فضای انتخاباتی قرار می گیرد .
به لحاظ اهمیت بسزایی که انتخابات ،به ویژه انتخابات مجلس شورای اسلامی ، برای مردم دارد ، لازم است ، هریک از آحاد جامعه ، در فرصت باقیمانده تا روز رأی گیری ، درباره ی پیشینه ی کاندیداهای مطرح ، « کاندیداهایی که حضور آنان در عرصه های انتخابات قطعی شده » ، عمیقاً مطالعه کنند و شایسته ترینشان را برای انتخاب در نظر بگیرند و به کسانی رأی بدهند که در عین صداقت و سلامت نفس ، از توانایی های لازم برای انجام وظایف سنگین و خطیر نمایندگی برخوردار باشند و در حل مشکلات جامعه ، موثر واقع گردند .
بدون هیچ گونه تعارفی باید اذعان کرد که امروز مردم ، با مشکلات عدیده ای در حوزه های مختلف مواجهند ، تورم و گرانی ، معضل بیکاری ، مسأله ی مواد مخدر و اعتیاد و انواع آسیب های اجتماعی ، از جمله مشکلاتی هستند که گریبان مردم را گرفته اند و فشارهای مضاعفی را بر گرده ی خانواده ها تحمیل نموده اند . به رغم ارایه ی آمارهای ضد و نقیض ، درباره ی نرخ بیکاری و رشد شاخص های اقتصادی و نیز ادعای ایجاد هزاران فرصت شغلی در سراسر کشور ، امروز درصد قابل توجهی از جوانان جویای کار و دانش آموختگان دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی ، طعم تلخ بیکاری و بی پولی را تجربه می کنند و از احساس پوچی و بیهودگی رنج می برند .
حل مشکلات موصوف و ده ها مشکل و معضل و نارسایی دیگر در حوزه های مختلف اقتصادی ، اجتماعی ، فرهنگی و سیاسی و سوق دادن جامعه به سمت آسایش و رفاه نسبی و در یک کلام ، نیل به اهداف توسعه ی متوازن ، تنها با شکل گیری مجلسی توانا و مسئولیت شناس ، با نمایندگانی دلسوز و خدمتگزار میسر بوده و تحقق این مهم در گرو حضور آگاهانه و عالمانه ی مردم ، درپای صندوق های رأی گیری و انتخاب نمایندگان واجد شرایط می باشد . لازمه ی آشنایی با توانمندی های نامزدها و تعیین میزان شایستگی و صلاحیت آنان ، مطالعه ی دقیق پیشینه و کارنامه ی فعالیت های اداری ، اجتماعی ، اقتصادی ، سیاسی و فرهنگی آنان در ادوار مختلف زندگی بوده و باید هر یک از رأی دهندگان  با در نظر گرفتن کم و کیف این فاکتورها بهترین گزینه ها را برای انتخاب خود در نظر بگیرند .
در مطالعه ی احوال و ارزیابی میزان شایستگی و صلاحیت نامزدها باید به شاخص های آگاهی ، صداقت و امانت ، بهای بیشتری بدهیم . زیرا نماینده ای که بنا را به دروغگویی و خلف وعده بگذارد و با سوء استفاده از باور و اعتماد مردم  به آنان دروغ بگوید و یا آنان را با وعده های ناممکن و ناشدنی سرگرم کند ، حتی اگر به قول معروف ، علامه ی دهر هم باشد ، به درد نمایندگی مردم نمی خورد و باید از چنین فردی به آسانی عبور کرد و عطایش را به لقایش بخشید . از دیگر شاخص هایی که باید برای یک نماینده ی خوب  قایل شویم ، آگاهی و احاطه ی وی به مسایل روز جهان است . یک نماینده باید علاوه بر مشکلات کشور و حوزه ی انتخابیه ی خود از اوضاع سیاسی ، اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی دنیا و تحولاتی که امروز در گوشه ، گوشه ی این جهان پهناور اتفاق می افتد ، اطلاع کافی و وافی داشته باشد تا بتواند در بحث های مختلف مجلس و تصمیماتی که درباره ی اداره ی امور کشور و روابط خارجی اتخاذ می شود اعلام نظر کند . یک نماینده همچنین  باید از دانش و تجربه ی کافی در امر اداره ی کشور و قدرت بیان و استدلال قوی برخوردار باشد تا بتواند در بحث های مجلس حرفی برای گفتن داشته باشد . این مهم نیست که قد یک نماینده چند سانتی متر باشد ، قیافه اش چگونه و نامش چه باشد ؛ بلکه مهم این است که  از دانش ، بینش ، پشتکار و روحیه ی خدمتگزاری برخوردار بوده و بتواند با نقش آفرینی در تصویب قوانین پیشرفته ، دفاع از حقوق موکلین ، تحقق توسعه ی حوزه ی انتخابیه و پاسخگویی به نیازها و مطالبات به حق و منطقی مردم و در نهایت انجام وظایف و مسؤولیت های نمایندگی  موفق عمل کند و رضایت خدا و خلق خدا را جلب کند ...     ادمه دارد

بررسی علل وعوامل توسعه نیافتگی مراغه (قسمت ششم و آخر)

ج- راهکارهای توسعه مراغه:
تحقق توسعه پایداردرابعادگوناگون، درهرمنطقه ای، درگرو استفاده صحیح وکارشناسی شده ازمنابع وپتانسیلهای موجود درآن منطقه وجلب مشارکتها وسرمایه های بخش خصوصی است.
مراغه، چه دربعد اقتصادی وجه درابعاد اجتماعی وفرهنگی، ازظرفیتها وپتانسیلهای قابل توجهی، برخورداراست که متأسفانه تاکنون بطوراصولی مورد استفاده وبهره برداری قرارنگرفته واغلب به فراموشی سپرده شده اند. دربعد اقتصادی مراغه درحوزه های کشاورزی- پرورش دام وطیور- زنبورداری- صنعت فرش دستباف وصنعت گردشگری، ازجایگاه ویژه ای درمنطقه وبلکه درکشوربرخورداراست. این شهربه لحاظ شرایط ویژه آب وهوایی واقلیمی، زمینهای مستعد، مراتع غنی، منابع آبی فراوان ومردمان فعال وسختکوش، یکی ازمستعدترین ومناسب ترین مناطق، برای کشاورزی وصنایع تبدیلی محسوب می شود واگر امکان استفاده صحیح وکارشناسی شده از قابلیتهای موجود، دراین حوزه فراهم شود، بدون شک مراغه دراندک مدت به یکی قطب های مهم کشاورزی، پرورش دام وطیور وصنایع جنبی تبدیل خواهدشد.
واقعیت این است که سیاستهای غلط واغلب غیرکارشناسی ونبود برنامه ای منسجم وحساب شده درحوزه کشاورزی وعدم حمایت اصولی ازکشاورزان وفعالان این حوزه، موجب شده، پتانسیلهای موجود درآن، تاحدودزیادی هرز رفته وازچرخه انتفاع وتولید خارج شوند. فراهم نبودن زیرساختهای لازم، مانند سدسازی، راههای مواصلاتی، مهار آبهای سطحی وزیرزمینی، سیستم مکانیزه آبیاری، ماشین آلات پیشرفته، کودوسموم دفع آفات نباتی، امکانات رفاهی وآموزش وبهداشت برای روستائیان، نبود برنامه ای برای تضمین خرید محصولات کشاورزی وازهمه مهمتر، نبود صنایع تبدیلی جهت فراوری وبسته بندی محصولات کشاورزی ودامی، بویژه میوه وصیفی جات وصدورآن به خارج ازکشور ونیزنبود نمایشگاههای دائمی جهت معرفی وعرضه محصولات ودست آوردهای مراغه، نمونه هایی ازآثاروتبعات منفی وبلکه مخرب سیاستهای غلط وسوء مدیریت درحوزه کشاورزی، دامداری وپرورش زنبورعسل بوده وتداوم این روند طی سالیان دراز، موجبات بی تحرکی، بی رونقی ورکود نسبی دراین حوزه رافراهم آورده است. لذا لازمست مسئولان ذیربط، بااستفاده صحیح از ظرفیتها وپتانسیلهای این بخش وجلب مشارکتهای بخش خصوصی وسرمایه گذاران بومی وغیربومی، درراستای رونق بخشیدن به امرکشاورزی وصنایع وابسته بعنوان محورتوسعه مراغه برنامه ریزی کنند.
صنعت فرش نیزبعنوان یکی ازقدیمی ترین وجاافتاده ترین صنایع بومی، باویژگی های اشتغال زاییٍ وسودآوری، نقش بسزائی درتوسعه مراغه ایفا می کند. برابرآمارهای موجود دراین بخش سالانه بالای 65 هزارمترمربع انواع فرش، توسط فرشبافان زحمتکش مراغه ای، تولید ومقادیر قابل ملاحظه ای ازآن به خارج ازکشور صادرمی شود.
این صنعت نیز درنوع خودازمشکلات ونارسائیهای موجود رنج می بردکه لازمست درجهت رفع آنها مساعدتهای لازم انجام گیرد. ازجمله مشکلات موجوددراین عرصه می توان به مشکلات بیمه وتأمین اجتماعی، محدودیت درپرداخت تسهیلات بانکی، عدم حمایت مسئولان ازمنافع فرشبافان ونبود نمایشگاه دائمی فرش جهت معرفی وعرضه محصولات این صنعت اشاره نمود. بدیهی است که درصورت رفع مشکلات وتنگناههای مذکور، شاهد شکوفایی این صنعت وتأثیرآن درتوسعه شهرمان خواهیم بود.
وامایکی ازمهمترین صنایعی که می تواند، بعنوان محورتوسعه مراغه موردتوجه قرارگرفته ودررشد وشکوفایی آن نقش اساسی ایفاکند، صنعت گردشگری است. این شهرباحداقل 300، اثرکم نظیرتاریخی وتپه های باستانی جزء ده شهرمهم دارای بافت تاریخی وفرهنگی درکشوراست که باکمترین توجه می تواند به یکی از قطب های مهم گردشگری درمنطقه تبدیل شود وسالانه هزاران گردشگرداخلی وخارجی رابه خود جلب کند. علاوه برآثارومیراثهای غنی فرهنگی، وجود جاذبه های متنوع طبیعی وچشم اندازهای دل انگیز درباغشهرمراغه بسترمناسبی است برای جلب گردشگران وکسب درآمدهای سرشار ازاین طریق.
صنعت گردشگری باوجود ویژگیها وامتیازات انکارناپذیرش برای توسعه، متأسفانه تاکنون، بطور جدی مورد عنایت قرارنگرفته وازپتانسیلهای بالقوه آن درجهت تحقق توسعه مراغه استفاده نشده است. تحقق احیا ورشد صنعت توریسم درمراغه نیازمندتدوین برنامه ای صحیح ودقیق و زیرساختهای لازم، مانند: هتل، بازارهای سنتی، مراکز تفریحی، راههای ارتباطی، احیاء آثار وابنیه باستانی ومعرفی آثار ومیراثهای فرهنگی این شهر به جهانیان، بااستفاده ازامکانات رسانه ای وچاپ وانتشار پوسترودرنهایت سرمایه گذاری درراستای توسعه این صنعت می باشد که امیداست موردتوجه مسئولان قرارگیرد وازشعاربه عمل بپیوندد.
درسایرابعاد وحوزه ها نیزمراغه ازاستعدادها وظرفیتهای خاصی برخورداراست که شرح وتفصیل آن رابه فرصتی دیگرموکول می کنیم.

درشماره قبل بعداز جمله؛ احمدکسروی صحیح این نام را»مراوا« یا»ماراویا« به معنی جایگاه»مادها« می شناسد. ودکترمعین درترجمه واژه مراغه آنرا ازمصدر» مَرغ« به معنی سبزه وگیاه معنی کرده است. که بدین شرح تصحیح میگردد.

بررسی علل توسعه نیافتگی منطقه (4)

متأسفانه آقای جاهد دراین مقاله بایک تحلیل، غیرکارشناسانه، نامستدل وسراپا تناقض، به رغم اذعان به این واقعیت که مراغه، پوشیده ازباغات وسیع. بادرختان متنوع ومتعدد میوه بوده ودیرزمانی، انبارغله کشور محسوب می شده. ادعا کرده اند: که مردمان این شهربه لحاظ خصوصیات اقلیمی ومنطقه ای،»خونسرد واستراحت طلب« هستند ومعمولاً نسبت به تحولات اطراف واکنش جدی نشان نمی دهند!!.
دراینجا باید ازآقای جاهدپرسید: اگرمردم مراغه، آن سان که ایشان معتقدند: آدم های تنبل وتن پروری هستند، پس چگونه توانسته اند؛ دربرهه ای اززمان، رکوردتولید گندم رادرکشوربشکنند وآن همه باغ میوه درشهرخودبه وجودآورند؟. بدون شک این باغات وسیع که شایدبتوان گفت: هم به لحاظ وسعت وگستردگی، هم تنوع وتعدددرختان میوه وهم کیفیت وکمیت محصولات، نه تنها درمنطقه بلکه درکشور، حرف اول رامی زند وبه همین دلیل به باغشهر کشورمعروف شده است به خودی خود بوجودنیامده اند، بلکه مردمان سختکوش وپرتلاش این دیار، برای رویش ورشد وباروری اصله به اصله وشاخه به شاخه این درختان ، زحمات طاقت فرسایی راتحمل کرده اند ودست های پینه بسته ای رادراین راه به کارگرفته اند.
آری دوست عزیز! مردم مراغه فرزندان خلف همان پدرانی هستند که باراحت طلبی وتنبلی وکم کاری بیگانه بوده اند. ودرسخت ترین شرایط ممکن، کوشیده اند؛ جایگاه شهرشان راازلحاظ کشاورزی وتنوع وتعددمحصولات باغی، به بالاترین سطح ممکن ارتقاء دهند. آقای جاهدقطعاً می دانند که مردم مراغه، علاوه برفعالیتهای مستمرومداوم درحوزه کشاورزی وباغداری، درحوزه های دیگری چون: صنایع دستی، ازجمله فرش دستباف ونیزپرورش وفراوری طیور، اگرنگویم درکشور، حداقل درمنطقه سرآمدند. که این خودمی تواند حجت ودلیل روشنی دراثبات سختکوشی وتلاشگری این مردم بوده باشد.
درحوزه های علمی وادبی وفرهنگی نیز، این شهرمشاهیر ودانشمندان بزرگی رادرامن خودپرورانیده است که بعلت تنگی فرصت، ازشرح وتفصیل آن صرفنظر میکنیم وتنها برای نمونه، ازدانشمند ارزشمند وخستگی ناپذیر معاصر، پدرانرژی هسته ای ایران، جناب آقای دکترقنادی مراغه ای که مایه افتخارهرشهروندمراغه ای وبلکه هرایرانی است، نام می بریم.
بنابراین نهایت بی انصافی است اگرمردم مراغه رابه صفت راحت طلبی وبی تحرکی متصف کرد. واگرنگارنده به فقدان عزم عمومی، به عنوان یکی ازعوامل توسعه نیافتگی این شهراشاره نموده ام، منظورم این نیست که این مردم، ذاتاً ویابراساس موقعیتهای منطقه ای واقلیمی فاقداین فاکتور هستند، بلکه این پدیده دلایل دیگری دارد. که ازآن جمله می توان به فقدان برنامه ای مدون واصولی برای جلب وجذب مشارکتها وهمکاریهای عمومی وبه تبع آن نبود انگیزه ومحرک اجتماعی اشاره نمود که درادامه این بحث دراین مورد به تفصیل سخن خواهدرفت.ادامه دارد...